S. Gregorii Papæ Confessoris et Ecclesiæ Doctoris ~ II. classis
Tempora: Feria Tertia infra Hebdomadam I in Quadragesima

Divinum Officium Monastic - 1963

03-12-2019

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Rito de entrada
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Señor, ábreme los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Señor, ábreme los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.

Salmo 3 [0]
3:2 ¡Ah, Señor! ¿Cómo es que se han aumentado tanto mis perseguidores? * Son muchísimos los que se han rebelado contra mí.
3:3 Muchos dicen de mí: * Ya no tiene que esperar de su Dios salvación.
3:4 Pero Tú, ¡oh Señor!, Tú eres mi protector, * mi gloria, y el que me hace levantar cabeza.
3:5 A voces clamé al Señor, * y Él me oyó benigno desde su santo monte.
3:6 Yo me dormí, y me entregué a un profundo sueño; * y me levanté, porque el Señor me tomó bajo su amparo.
3:7 No temeré, pues, a ese innumerable gentío que me tiene cercado; * levántate, ¡oh Señor!, sálvame Tú, Dios mío.
3:8 Pues Tú has castigado a todos los que sin razón me hacen guerra; * les has quebrado los dientes a los pecadores.
3:9 Del Señor nos viene la salvación; * y Tú, oh Dios mío, bendecirás a tu pueblo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Regem Confessórum Dóminum, * Veníte, adorémus.
Invitatorio {Antífona del Común o de la Fiesta}
Ant. Al Señor, Rey de los confesores, * Venid, adorémosle.
Ant. Al Señor, Rey de los confesores, * Venid, adorémosle.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. Al Señor, Rey de los confesores, * Venid, adorémosle.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. Venid, adorémosle.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. Al Señor, Rey de los confesores, * Venid, adorémosle.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. Venid, adorémosle.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. Al Señor, Rey de los confesores, * Venid, adorémosle.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid, adorémosle.
Ant. Al Señor, Rey de los confesores, * Venid, adorémosle.
Hymnus {ex Proprio Sanctorum}
Anglórum iam Apóstolus,
Nunc Angelórum sócius,
Ut tunc, Gregóri, Géntibus,
Succúrre iam credéntibus.

Tu largas opum cópias,
Omnémque mundi glóriam
Spernis, ut inops ínopem
Iesum sequáris príncipem.

Vidétur egens náufragus,
Dum stipem petit Ángelus:
Tu munus iam post géminum
Prǽbes et vas argénteum.

Ex hoc te Christus témpore
Suæ præfert Ecclésiæ:
Sic Petri gradum pércipis,
Cuius et normam séqueris.

O Póntifex egrégie,
Lux et decus Ecclésiæ,
Non sinas in perículis,
Quos tot mandátis ínstruis.

Sit Patri laus ingénito,
Sit decus Unigénito,
Sit utriúsque párili
Maiéstas summa Flámini.
Amen.
Himno {del Propio de los Santos}
Of Angles once Apostle thou,
Companion of the angels now,
O Gregory, protect our race,
By faith in Christ restored to grace.

Earth’s wealth and riches though didst spurn,
And from its dazzling glory turn
To follow, needy, Christ the King,
Like him, too, lacking everything.

On outstretched hand though dost bestow
Two coins a silver dish when lo!
Neath shipwrecked sorry garb concealed,
A noble angel stands revealed.

Thenceforth Christ sets thee over his fold,
This teaching church to rule, This teaching place to hold;
To Peter’s honours thou art led,
For in his steps thou firm didst tread.

O Pontifex, high abovo all praise,
The Church’s light in thousand ways,
O leave us not in dangers sore,
Once taught and guided by thy lore.

All praise to God the Father be,
All praise, Eternal Son to Thee,
And equal glory, as is meet,
To God the Holy Paraclete.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Proprio Sanctorum}
Nocturn I.
Ant. Beátus vir, * qui in lege Dómini meditátur: volúntas eius pérmanet die ac nocte, et ómnia quæcúmque fáciet, semper prosperabúntur.
Psalmus 1 [1]
1:1 Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, * et in cáthedra pestiléntiæ non sedit:
1:2 Sed in lege Dómini volúntas eius, * et in lege eius meditábitur die ac nocte.
1:3 Et erit tamquam lignum, quod plantátum est secus decúrsus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo:
1:3 Et fólium eius non défluet: * et ómnia quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
1:4 Non sic ímpii, non sic: * sed tamquam pulvis, quem proícit ventus a fácie terræ.
1:5 Ídeo non resúrgent ímpii in iudício: * neque peccatóres in concílio iustórum.
1:6 Quóniam novit Dóminus viam iustórum: * et iter impiórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátus vir, qui in lege Dómini meditátur: volúntas eius pérmanet die ac nocte, et ómnia quæcúmque fáciet, semper prosperabúntur.
Salmos con lecturas {Antífonas y salmos del Propio de los Santos}
Nocturn I.
Ant. Dichoso aquel varón, * que medita en la ley del Señor; su voluntad es fiel constantemente, y todas sus obras siempre prosperarán.
Salmo 1 [1]
1:1 Dichoso aquel varón que no se deja llevar de los consejos de los malos, ni se detiene en el camino de los pecadores, * ni se asienta en la cátedra pestilente de los libertinos;
1:2 Sino que tiene puesta toda su voluntad en la ley del Señor, * y está meditando en ella día y noche.
1:3 Él será como el árbol plantado junto a las corrientes de las aguas, * el cual dará su fruto en el debido tiempo,
1:3 Y cuya hoja no caerá nunca; * y cuanto él hiciere tendrá próspero efecto.
1:4 No así los impíos, no así; * sino que serán como el tamo o polvo que el viento arroja de la superficie de la tierra.
1:5 Por tanto, no prevalecerán los impíos en el juicio; * ni los pecadores estarán en la asamblea de los justos.
1:6 Porque conoce el Señor y premia el proceder de los justos; * mas la senda de los impíos terminará en la perdición.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dichoso aquel varón, que medita en la ley del Señor; su voluntad es fiel constantemente, y todas sus obras siempre prosperarán.
Ant. Beátus iste Sanctus, * qui confísus est in Dómino, prædicávit præcéptum Dómini, constitútus est in monte sancto eius.
Psalmus 2 [2]
2:1 Quare fremuérunt gentes: * et pópuli meditáti sunt inánia?
2:2 Astitérunt reges terræ, et príncipes convenérunt in unum * advérsus Dóminum, et advérsus Christum eius.
2:3 Dirumpámus víncula eórum: * et proiciámus a nobis iugum ipsórum.
2:4 Qui hábitat in cælis, irridébit eos: * et Dóminus subsannábit eos.
2:5 Tunc loquétur ad eos in ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos.
2:6 Ego autem constitútus sum Rex ab eo super Sion montem sanctum eius, * prǽdicans præcéptum eius.
2:7 Dóminus dixit ad me: * Fílius meus es tu, ego hódie génui te.
2:8 Póstula a me, et dabo tibi gentes hereditátem tuam, * et possessiónem tuam términos terræ.
2:9 Reges eos in virga férrea, * et tamquam vas fíguli confrínges eos.
2:10 Et nunc, reges, intellégite: * erudímini, qui iudicátis terram.
2:11 Servíte Dómino in timóre: * et exsultáte ei cum tremóre.
2:12 Apprehéndite disciplínam, nequándo irascátur Dóminus, * et pereátis de via iusta.
2:13 Cum exárserit in brevi ira eius: * beáti omnes qui confídunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátus iste Sanctus, qui confísus est in Dómino, prædicávit præcéptum Dómini, constitútus est in monte sancto eius.
Ant. Dichoso este Santo, * que ha confiado en el Señor, publicó sus preceptos, y fue constituido en su santo monte.
Salmo 2 [2]
2:1 ¿Por qué causa se han embravecido tanto las naciones, * y los pueblos maquinan vanos proyectos?
2:2 Se han coligado los reyes de la tierra; y se han confederado los príncipes * contra el Señor, y contra su Cristo.
2:3 Rompamos, dijeron, sus ataduras, * y sacudamos lejos de nosotros su yugo.
2:4 Mas aquel que reside en los cielos se burlará de ellos; * se mofará de ellos el Señor.
2:5 Entonces les hablará Él en su indignación * y los llenará de terror con su saña.
2:6 Mas yo he sido por Él constituido rey sobre Sion, su santo monte, * para predicar su ley.
2:7 A mí me dijo el Señor: * Tú eres mi Hijo; Yo te engendré hoy.
2:8 Pídeme, y te daré las naciones en herencia tuya, * y extenderé tu dominio hasta los extremos de la tierra.
2:9 Los regirás con cetro de hierro; * y si te resisten, los desmenuzarás como un vaso de barro.
2:10 Ahora pues, ¡oh reyes!, entendedlo: * Sed instruidos vosotros los que juzgáis la tierra.
2:11 Servid al Señor con temor, * y regocijaos en Él, poseídos siempre de un temblor santo.
2:12 Abrazad la buena doctrina; no sea que al fin se irrite el Señor, * y perezcáis descarriados de la senda de la justicia.
2:13 Porque cuando de aquí a poco se inflamare su ira, * bienaventurados todos aquellos que ponen en Él su confianza.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dichoso este Santo, que ha confiado en el Señor, publicó sus preceptos, y fue constituido en su santo monte.
Ant. Invocántem * exaudívit Dóminus Sanctum suum; Dóminus exaudívit eum, et constítuit eum in pace.
Psalmus 4 [3]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Invocántem exaudívit Dóminus Sanctum suum; Dóminus exaudívit eum, et constítuit eum in pace.
Ant. El Señor ha oído a su Santo que le invocaba; * le oyó y constituyó en la paz.
Salmo 4 [3]
4:2 Escúchame cuando te invoco, Dios, defensor mío; * Tú que en el aprieto me diste anchura,
4:2 Ten piedad de mí * y escucha mi oración.
4:3 Y vosotros, ¿hasta cuándo ultrajaréis mi honor, * amaréis la falsedad y buscaréis el engaño?
4:4 Sabedlo: el Señor hizo milagros en mi favor, * y el Señor me escuchará cuando lo invoque.
4:5 Temblad y no pequéis, * reflexionad en el silencio de vuestro lecho;
4:6 Ofreced sacrificios legítimos y confiad en el Señor. * Hay muchos que dicen: «¿Quién nos hará ver la dicha,
4:7 Si la luz de tu rostro ha huido de nosotros?» * Pero Tú, Señor, has puesto en mi corazón más alegría
4:8 Que si abundara * en trigo y en vino.
4:9 En paz me acuesto * y en seguida me duermo,
4:10 Porque Tú sólo, Señor, * me haces vivir tranquilo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor ha oído a su Santo que le invocaba; le oyó y constituyó en la paz.
Ant. Læténtur omnes * qui sperant in te, Dómine; quóniam tu benedixísti iusto, scuto bonæ voluntátis tuæ coronásti eum.
Psalmus 5 [4]
5:2 Verba mea áuribus pércipe, Dómine, * intéllege clamórem meum.
5:3 Inténde voci oratiónis meæ, * Rex meus et Deus meus.
5:4 Quóniam ad te orábo: * Dómine, mane exáudies vocem meam.
5:5 Mane astábo tibi et vidébo: * quóniam non Deus volens iniquitátem tu es.
5:6 Neque habitábit iuxta te malígnus: * neque permanébunt iniústi ante óculos tuos.
5:7 Odísti omnes, qui operántur iniquitátem: * perdes omnes, qui loquúntur mendácium.
5:7 Virum sánguinum et dolósum abominábitur Dóminus: * ego autem in multitúdine misericórdiæ tuæ.
5:8 Introíbo in domum tuam: * adorábo ad templum sanctum tuum in timóre tuo.
5:9 Dómine, deduc me in iustítia tua: * propter inimícos meos dírige in conspéctu tuo viam meam.
5:10 Quóniam non est in ore eórum véritas: * cor eórum vanum est.
5:11 Sepúlcrum patens est guttur eórum, linguis suis dolóse agébant, * iúdica illos, Deus.
5:11 Décidant a cogitatiónibus suis, secúndum multitúdinem impietátum eórum expélle eos, * quóniam irritavérunt te, Dómine.
5:12 Et læténtur omnes, qui sperant in te, * in ætérnum exsultábunt: et habitábis in eis.
5:12 Et gloriabúntur in te omnes, qui díligunt nomen tuum, * quóniam tu benedíces iusto.
5:13 Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ * coronásti nos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Læténtur omnes qui sperant in te, Dómine; quóniam tu benedixísti iusto, scuto bonæ voluntátis tuæ coronásti eum.
Ant. Alégrense todos, * los que en ti esperan, Señor; porque Tú has bendecido al justo; le esforzaste con el escudo de la buena voluntad.
Salmo 5 [4]
5:2 Señor, escucha mis palabras, * atiende a mis gemidos,
5:3 Haz caso de mis gritos de auxilio, * Rey mío y Dios mío.
5:4 A ti te suplico, * Señor; por la mañana escucharás mi voz,
5:5 Por la mañana te expongo mi causa, y me quedo aguardando. * Tú no eres un Dios que ame la maldad,
5:6 Ni el malvado es tu huésped, * ni el arrogante se mantiene en tu presencia.
5:7 Detestas a los malhechores, * destruyes a los mentirosos;
5:7 Al hombre sanguinario y traicionero lo aborrece el Señor. * Pero yo, por tu gran bondad,
5:8 Entraré en tu casa, * me postraré ante tu templo santo con toda reverencia.
5:9 Señor, guíame con tu justicia, * porque tengo enemigos; alláname tu camino.
5:10 En su boca no hay sinceridad, * su corazón es perverso;
5:11 Su garganta es un sepulcro abierto, mientras halagan con la lengua. * Castígalos, ¡oh Dios!:
5:11 Que fracasen sus planes; expúlsalos por sus muchos crímenes, * porque se rebelan contra ti.
5:12 Que se alegren los que se acogen a ti, * con júbilo eterno; protégelos,
5:12 Para que se llenen de gozo los que aman tu nombre, * porque Tú, Señor, bendices al justo,
5:13 Y como un escudo * lo rodea tu favor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Alégrense todos, los que en ti esperan, Señor; porque Tú has bendecido al justo; le esforzaste con el escudo de la buena voluntad.
Ant. Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra! quia glória et honóre coronásti Sanctum tuum, et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
Psalmus 8 [5]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es eius? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subiecísti sub pédibus eius, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, Dóminus noster, quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra! quia glória et honóre coronásti Sanctum tuum, et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
Ant. Oh Señor, Dueño nuestro, * ¡cuán admirable es tu santo nombre en toda la redondez de la tierra! porque has coronado de gloria y honor a tu Santo, y le constituiste sobre las obras de tus manos.
Salmo 8 [5]
8:2 ¡Oh Señor, soberano dueño nuestro, * cuán admirable es tu santo Nombre en toda la tierra!
8:2 Porque tu majestad se ve ensalzada * sobre los cielos.
8:3 De la boca de los niños y de los que están aún pendientes del pecho de sus madres, hiciste Tú salir perfecta alabanza, por razón de tus enemigos, * para destruir al enemigo y al vengativo.
8:4 Yo contemplo tus cielos, obra de tus dedos, * la luna y las estrellas que Tú creaste,
8:5 Y exclamo: ¿Qué es el hombre, para que Tú te acuerdes de él? * ¿O qué es el hijo del hombre, para que vengas a visitarlo?
8:6 Lo hiciste un poco inferior a los ángeles, lo coronaste de gloria y de honor, * y le has dado el mando sobre las obras de tus manos.
8:8 Todas ellas las pusiste a sus pies; * todas las ovejas y bueyes, y aun las bestias del campo;
8:9 Las aves del cielo, y los peces del mar * que hienden sus olas.
8:10 ¡Oh Señor, soberano dueño nuestro, * cuán admirable es tu Nombre en toda la redondez de la tierra!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Oh Señor, Dueño nuestro, ¡cuán admirable es tu santo nombre en toda la redondez de la tierra! porque has coronado de gloria y honor a tu Santo, y le constituiste sobre las obras de tus manos.
Ant. Iustus Dóminus * et iustítiam diléxit: æquitátem vidit vultus eius.
Psalmus 10 [6]
10:2 In Dómino confído: quómodo dícitis ánimæ meæ: * Tránsmigra in montem sicut passer?
10:3 Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagíttas suas in pháretra, * ut sagíttent in obscúro rectos corde.
10:4 Quóniam quæ perfecísti, destruxérunt: * iustus autem quid fecit?
10:5 Dóminus in templo sancto suo, * Dóminus in cælo sedes eius.
10:5 Óculi eius in páuperem respíciunt: * pálpebræ eius intérrogant fílios hóminum.
10:6 Dóminus intérrogat iustum et ímpium: * qui autem díligit iniquitátem, odit ánimam suam.
10:7 Pluet super peccatóres láqueos: * ignis, et sulphur, et spíritus procellárum pars cálicis eórum.
10:8 Quóniam iustus Dóminus, et iustítias diléxit: * æquitátem vidit vultus eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Iustus Dóminus et iustítiam diléxit: æquitátem vidit vultus eius.
Ant. The Lord is just, * and hath loved justice: his countenance hath beheld righteousness.
Salmo 10 [6]
10:2 En el Señor tengo puesta mi confianza: ¿Cómo, pues, decís a mi alma: * «Retírate prontamente al monte, como un ave que huye?
10:3 Mira que los pecadores han apuntado el arco, y tienen preparadas saetas dentro de sus aljabas, * para asaetar a escondidas a los que son de corazón recto.
10:4 Porque aquello que Tú hiciste de bueno, lo han reducido a nada; * mas el justo, ¿qué es lo que ha hecho de malo?»
10:5 Pero el Señor está en su santo templo, * el Señor tiene su trono en el cielo.
10:5 Sus ojos están mirando al pobre; * sus párpados están examinando a los hijos de los hombres.
10:6 El Señor vigila al justo y al impío; * y así el que ama la maldad, odia su propia alma.
10:7 Lloverá lazos sobre los pecadores; * el fuego y azufre, y el viento tempestuoso son el cáliz que les tocará.
10:8 Porque el Señor es justo y ama la justicia, * está siempre su rostro mirando la rectitud.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. The Lord is just, and hath loved justice: his countenance hath beheld righteousness.
℣. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum.
℟. Stolam glóriæ índuit eum.
℣. El Señor le amó y le honró.
℟. Le vistió con vestiduras de gloria.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Señor Jesucristo, escucha las súplicas de tus siervos y ten misericordia de nosotros, Tú que vives y reinas con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De libro Ecclesiástici
Sir 39:1-4
1 Sapiéntiam ómnium antiquórum exquíret sápiens, et in prophétis vacábit.
2 Narratiónem virórum nominatórum conservábit, et in versútias parabolárum simul introíbit.
3 Occúlta proverbiórum exquíret, et in abscónditis parabolárum conversábitur.
4 In médio magnatórum ministrábit, et in conspéctu prǽsidis apparébit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Euge, serve bone et fidélis, quia in pauca fuísti fidélis, supra multa te constítuam:
* Intra in gáudium Dómini tui.
℣. Dómine, quinque talénta tradidísti mihi, ecce ália quinque superlucrátus sum.
℟. Intra in gáudium Dómini tui.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Padre Eterno nos bendiga con su continua bendición. Amén.

Lectura 1
Del Libro del Eclesiástico
Sir 39:1-4
1 El sabio indagará la sabiduría de todos los antiguos y hará estudio en los profetas.
2 Recogerá las explicaciones de los varones ilustres, y penetrará asimismo las agudezas de las parábolas.
3 Sacará el sentido oculto de los proverbios, y se ocupará en el estudio de las alegorías de los enigmas.
4 Asistirá en medio de los magnates, y se presentará delante del que gobierna.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Alégrate, siervo bueno y fiel, ya que has sido fiel en lo poco, te constituiré sobre lo mucho:
* Entra en el gozo de tu Señor.
℣. Señor, me has entregado cinco talentos, he ahí que he ganado otros cinco.
℟. Entra en el gozo de tu Señor.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
Sir 39:5-7
5 In terram alienigenárum géntium pertránsiet; bona enim et mala in homínibus tentábit.
6 Cor suum tradet ad vigilándum dilúculo ad Dóminum, qui fecit illum, et in conspéctu Altíssimi deprecábitur.
7 Apériet os suum in oratióne, et pro delíctis suis deprecábitur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Ecce sacérdos magnus, qui in diébus suis plácuit Deo:
* Ideo iureiurándo fecit illum Dóminus créscere in plebem suam.
℣. Benedictiónem ómnium géntium dedit illi, et testaméntum suum confirmávit super caput eius.
℟. Ideo iureiurándo fecit illum Dóminus créscere in plebem suam.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Hijo único de Dios nos bendiga y nos ayude. Amén.

Lectura 2
Sir 39:5-7
5 Pasará a países de naciones extrañas, para reconocer aquello que hay de bueno y de malo entre los hombres.
6 Despertando muy de mañana, dirigirá su corazón al Señor que le crio, y se pondrá en oración en la presencia del Altísimo.
7 Abrirá su boca para orar, y pedirá perdón de sus pecados.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. He ahí el gran sacerdote, que en sus días agradó a Dios:
* Por esto el Señor, fiel a su juramento, le hizo crecer en su pueblo.
℣. A él le dio el Señor la bendición de todas las naciones, y confirmó sobre él su pacto.
℟. Por esto el Señor, fiel a su juramento, le hizo crecer en su pueblo.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Sir 39:8-10
8 Si enim Dóminus magnus volúerit, spíritu intellegéntiæ replébit illum:
9 Et ipse tamquam imbres mittet elóquia sapiéntiæ suæ, et in oratióne confitébitur Dómino:
10 Et ipse díriget consílium eius, et disciplínam, et in abscónditis suis consiliábitur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Iurávit Dóminus, et non pœnitébit eum:
* Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
℣. Dixit Dóminus Dómino meo, Sede a dextris meis.
℟. Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. La gracia del Espíritu Santo ilumine nuestros sentidos y corazones. Amén

Lectura 3
Sir 39:8-10
8 Que si aquel gran Señor quisiere, le llenará de espíritu de inteligencia,
9 Y derramará sobre él como lluvia máximas de su sabiduría; y en la oración dará gracias al Señor.
10 Y pondrá en práctica sus consejos y documentos, y meditará sus ocultos juicios.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. El Señor ha jurado y no se arrepentirá:
* Tú eres sacerdote sempiterno según el orden de Melquisedec.
℣. Dijo el Señor a mi Señor: Siéntate a mi diestra.
℟. Tú eres sacerdote sempiterno según el orden de Melquisedec.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.

Lectio 4
Sir 39:11-14
11 Ipse palam fáciet disciplínam doctrínæ suæ, et in lege testaménti Dómini gloriábitur.
12 Collaudábunt multi sapiéntiam eius, et usque in sǽculum non delébitur.
13 Non recédet memória eius, et nomen eius requirétur a generatióne in generatiónem.
14 Sapiéntiam eius enarrábunt gentes, et laudem eius enuntiábit Ecclésia.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Ecce vere Isrælíta, in quo dolus non est invéntus: † qui probátus repértus est sacérdos magnus
* Iuxta órdinem Melchísedech.
℣. Státuit ei Dóminus testaméntum sempitérnum, † et dedit illi sacerdótium magnum.
℟. Iuxta órdinem Melchísedech.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Iuxta órdinem Melchísedech.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición.

Lectura 4
Sir 39:11-14
11 Expondrá públicamente la doctrina que ha aprendido, y pondrá su gloria en la ley del testamento del Señor.
12 Celebrarán muchos su sabiduría, la cual nunca jamás será olvidada.
13 No perecerá su memoria, y su nombre será repetido de generación en generación.
14 Las naciones pregonarán su sabiduría, y la Iglesia celebrará sus alabanzas.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Behold an Israelite indeed, in whom there is found no guile:
* According to the Order of Melchisedech.
℣. He made an everlasting covenant with him, and gave him the great priesthood.
℟. According to the Order of Melchisedech.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. According to the Order of Melchisedech.
Nocturn II.
Ant. Dómine, * iste Sanctus habitábit in tabernáculo tuo, operátus est iustítiam, requiéscet in monte sancto tuo.
Psalmus 14 [7]
14:1 Dómine, quis habitábit in tabernáculo tuo? * aut quis requiéscet in monte sancto tuo?
14:2 Qui ingréditur sine mácula, * et operátur iustítiam:
14:3 Qui lóquitur veritátem in corde suo, * qui non egit dolum in lingua sua:
14:3 Nec fecit próximo suo malum, * et oppróbrium non accépit advérsus próximos suos.
14:4 Ad níhilum dedúctus est in conspéctu eius malígnus: * timéntes autem Dóminum gloríficat:
14:5 Qui iurat próximo suo, et non décipit, * qui pecúniam suam non dedit ad usúram, et múnera super innocéntem non accépit.
14:5 Qui facit hæc: * non movébitur in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, iste Sanctus habitábit in tabernáculo tuo, operátus est iustítiam, requiéscet in monte sancto tuo.
Nocturn II.
Ant. Señor, * este Santo habitará en tu templo; ha practicado la justicia y morará en tu monte santo.
Salmo 14 [7]
14:1 ¡Ah, Señor!, ¿quién morará en tu celestial tabernáculo? * ¿o quién descansará en tu santo monte?
14:2 Aquel que vive sin mancilla * y obra rectamente.
14:3 Aquel que habla la verdad que tiene en su corazón * y no ha forjado ningún dolo con su lengua;
14:3 Ni ha hecho mal a sus prójimos * ni ha consentido que fuesen infamados.
14:4 El que en su estimación tiene al malvado por nada, * mas honra a aquellos que temen al Señor;
14:5 Que si hace juramento a su prójimo, no le engaña. * Que no da su dinero a usura, ni se deja cohechar contra el inocente.
14:5 Quien así se porta, * no será conmovido por toda la eternidad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Señor, este Santo habitará en tu templo; ha practicado la justicia y morará en tu monte santo.
Ant. Vitam pétiit * a te, et tribuísti ei, Dómine: glóriam et magnum decórem imposuísti super eum; posuísti in cápite eius corónam de lápide pretióso.
Psalmus 20 [8]
20:2 Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: * et super salutáre tuum exsultábit veheménter.
20:3 Desidérium cordis eius tribuísti ei: * et voluntáte labiórum eius non fraudásti eum.
20:4 Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: * posuísti in cápite eius corónam de lápide pretióso.
20:5 Vitam pétiit a te: * et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
20:6 Magna est glória eius in salutári tuo: * glóriam et magnum decórem impónes super eum.
20:7 Quóniam dabis eum in benedictiónem in sǽculum sǽculi: * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo.
20:8 Quóniam rex sperat in Dómino: * et in misericórdia Altíssimi non commovébitur.
20:9 Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déxtera tua invéniat omnes, qui te odérunt.
20:10 Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultus tui: * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis.
20:11 Fructum eórum de terra perdes: * et semen eórum a fíliis hóminum.
20:12 Quóniam declinavérunt in te mala: * cogitavérunt consília, quæ non potuérunt stabilíre.
20:13 Quóniam pones eos dorsum: * in relíquiis tuis præparábis vultum eórum.
20:14 Exaltáre, Dómine, in virtúte tua: * cantábimus et psallémus virtútes tuas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vitam pétiit a te, et tribuísti ei, Dómine: glóriam et magnum decórem imposuísti super eum; posuísti in cápite eius corónam de lápide pretióso.
Ant. Te pidió la vida, * y Tú, Señor, se la has concedido; le revestiste de una gran gloria y esplendor; pusiste sobre su frente una corona de piedras preciosas.
Salmo 20 [8]
20:2 Oh, Señor, en tu gran poder hallará el rey su alegría, * y saltará de extremado gozo por la salvación que le has enviado.
20:3 Tú le has cumplido el deseo de su corazón, * y no has frustrado los ruegos que formaron sus labios.
20:4 Antes, te has anticipado a él con bendiciones amorosas; * le pusiste sobre la cabeza una corona de piedras preciosas.
20:5 Te pidió vida, * y Tú le has concedido alargar sus días por los siglos de los siglos.
20:6 Grande es su gloria por la salvación que le has dado. * Aún le revistarás de una gloria y esplendor mucho más grande.
20:7 Porque Tú harás que él sea bendición eterna; * lo colmarás de gozo con sólo mostrarle tu rostro.
20:8 Por cuanto el rey tiene puesta su confianza en el Señor; * por lo mismo descansará inmóvil en la misericordia del Altísimo.
20:9 Alcance tu poderosa mano a todos tus enemigos; * descargue tu diestra sobre todos los que te aborrecen.
20:10 Mostrándoles tu rostro, harás de ellos como un horno encendido. * Airado el Señor los pondrá en consternación, y el fuego los devorará.
20:11 Extirparás su descendencia de la faz de la tierra, * y quitarás su raza de entre los hijos de los hombres.
20:12 Porque urdieron contra ti maldades; * forjaron designios que no pudieron ejecutar.
20:13 Tú los pondrás en fuga, * y tendrás aparejadas contra ellos, las flechas de tu arco.
20:14 Ensálzate, Señor, con tu poder infinito; * que nosotros celebraremos con cánticos e himnos tus maravillas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Te pidió la vida, y Tú, Señor, se la has concedido; le revestiste de una gran gloria y esplendor; pusiste sobre su frente una corona de piedras preciosas.
Ant. Hic accípiet * benedictiónem a Dómino, et misericórdiam a Deo salutári suo: quia hæc est generátio quæréntium Dóminum.
Psalmus 23 [9]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo eius: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto eius?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec iurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Iacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Hic accípiet benedictiónem a Dómino, et misericórdiam a Deo salutári suo: quia hæc est generátio quæréntium Dóminum.
Ant. Este es * el que obtendrá la bendición del Señor; y la misericordia de Dios su Salvador, porque tal es el linaje de los que le buscan.
Salmo 23 [9]
23:1 Del Señor es la tierra y cuanto la llena, * el orbe y todos sus habitantes:
23:2 Él la fundó sobre los mares, * Él la afianzó sobre los ríos.
23:3 ¿Quién puede subir al monte del Señor? * ¿Quién puede estar en el recinto sacro?
23:4 El hombre de manos inocentes y puro corazón, * que no confía en los ídolos ni jura contra el prójimo en falso.
23:5 Ése recibirá la bendición del Señor, * le hará justicia el Dios de salvación.
23:6 Éste es el grupo que busca al Señor, * que viene a tu presencia, Dios de Jacob.
23:7 ¡Portones!, alzad los dinteles, que se alcen las antiguas compuertas: * va a entrar el Rey de la gloria.
23:8 ¿Quién es ese Rey de la gloria? * El Señor, héroe valeroso; el Señor, héroe de la guerra.
23:9 ¡Portones!, alzad los dinteles, que se alcen las antiguas compuertas: * va a entrar el Rey de la gloria.
23:10 ¿Quién es ese Rey de la gloria? * El Señor, Dios de los ejércitos. Él es el Rey de la gloria.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Este es el que obtendrá la bendición del Señor; y la misericordia de Dios su Salvador, porque tal es el linaje de los que le buscan.
Ant. Cognóvit eum Dóminus * in benedictiónibus suis, et invénit grátiam coram óculis Dómini.
Psalmus 95 [10]
95:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * cantáte Dómino, omnis terra.
95:2 Cantáte Dómino, et benedícite nómini eius: * annuntiáte de die in diem salutáre eius.
95:3 Annuntiáte inter gentes glóriam eius, * in ómnibus pópulis mirabília eius.
95:4 Quóniam magnus Dóminus, et laudábilis nimis: * terríbilis est super omnes deos.
95:5 Quóniam omnes dii géntium dæmónia: * Dóminus autem cælos fecit.
95:6 Conféssio, et pulchritúdo in conspéctu eius: * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne eius.
95:7 Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem: * afférte Dómino glóriam nómini eius.
95:8 Tóllite hóstias, et introíte in átria eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
95:9 Commoveátur a fácie eius univérsa terra: * dícite in géntibus quia Dóminus regnávit.
95:10 Étenim corréxit orbem terræ qui non commovébitur: * iudicábit pópulos in æquitáte.
95:11 Læténtur cæli, et exsúltet terra: commoveátur mare, et plenitúdo eius: * gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt.
95:12 Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum a fácie Dómini, quia venit: * quóniam venit iudicáre terram.
95:13 Iudicábit orbem terræ in æquitáte, * et pópulos in veritáte sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cognóvit eum Dóminus in benedictiónibus suis, et invénit grátiam coram óculis Dómini.
Ant. The Lord knew him * in his blessings, and he found great favour in the eyes of the Lord.
Salmo 95 [10]
95:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * cantad al Señor, toda la tierra;
95:2 Cantad al Señor, bendecid su nombre, * proclamad día tras día su victoria.
95:3 Contad a los pueblos su gloria, * sus maravillas a todas las naciones;
95:4 Porque es grande el Señor, y muy digno de alabanza, * más temible que todos los dioses.
95:5 Pues los dioses de los gentiles son apariencia, * mientras que el Señor ha hecho el cielo;
95:6 Honor y majestad lo preceden, * fuerza y esplendor están en su templo.
95:7 Familias de los pueblos, aclamad al Señor, aclamad la gloria y el poder del Señor, * aclamad la gloria del nombre del Señor,
95:8 Entrad en sus atrios trayéndole ofrendas. * Postraos ante el Señor en el atrio sagrado,
95:9 Tiemble en su presencia la tierra toda; * decid a los pueblos: «el Señor es rey,
95:10 Él afianzó el orbe, y no se moverá; * Él gobierna a los pueblos rectamente».
95:11 Alégrese el cielo, goce la tierra, retumbe el mar y cuanto lo llena; * vitoreen los campos y cuanto hay en ellos,
95:12 Aclamen los árboles del bosque, delante del Señor, que ya llega, * ya llega a regir la tierra:
95:13 Regirá el orbe con justicia * y los pueblos con fidelidad.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. The Lord knew him in his blessings, and he found great favour in the eyes of the Lord.
Ant. In fide * et lenitáte ípsius Sanctum fecit illum Dóminus, et osténdit illi glóriam suam.
Psalmus 96 [11]
96:1 Dóminus regnávit, exsúltet terra: * læténtur ínsulæ multæ.
96:2 Nubes, et calígo in circúitu eius: * iustítia, et iudícium corréctio sedis eius.
96:3 Ignis ante ípsum præcédet, * et inflammábit in circúitu inimícos eius.
96:4 Illuxérunt fúlgura eius orbi terræ: * vidit, et commóta est terra.
96:5 Montes, sicut cera fluxérunt a fácie Dómini: * a fácie Dómini omnis terra.
96:6 Annuntiavérunt cæli iustítiam eius: * et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.
96:7 Confundántur omnes, qui adórant sculptília: * et qui gloriántur in simulácris suis.
96:7 Adoráte eum, omnes Ángeli eius: * audívit, et lætáta est Sion.
96:8 Et exsultavérunt fíliæ Iudæ, * propter iudícia tua, Dómine:
96:9 Quóniam tu Dóminus Altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos.
96:10 Qui dilígitis Dóminum, odíte malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.
96:11 Lux orta est iusto, * et rectis corde lætítia.
96:12 Lætámini, iusti, in Dómino: * et confitémini memóriæ sanctificatiónis eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In fide et lenitáte ípsius Sanctum fecit illum Dóminus, et osténdit illi glóriam suam.
Ant. The Lord * sanctified him in his faith, and meekness, and showed him his glory.
Salmo 96 [11]
96:1 El Señor reina, la tierra goza, * se alegran las islas innumerables.
96:2 Tiniebla y nube lo rodean, * justicia y derecho sostienen su trono.
96:3 Delante de Él avanza el fuego, * abrasando en torno a los enemigos;
96:4 Sus relámpagos deslumbran el orbe, * y, viéndolos, la tierra se estremece.
96:5 Los montes se derriten como cera * ante el dueño de toda la tierra;
96:6 Los cielos pregonan su justicia, * y todos los pueblos contemplan su gloria.
96:7 Los que adoran estatuas se sonrojan, * los que ponen su orgullo en los ídolos;
96:7 Ante Él se postran todos los dioses, * lo oye Sión, y se alegra,
96:8 Se regocijan las ciudades de Judá * por tus sentencias, Señor;
96:9 Porque Tú eres, Señor, altísimo sobre toda la tierra, * encumbrado sobre todos los dioses.
96:10 El Señor ama al que aborrece el mal, * protege la vida de sus fieles y los libra de los malvados.
96:11 Amanece la luz para el justo, * y la alegría para los rectos de corazón.
96:12 Alegraos, justos, con el Señor, * celebrad su santo nombre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. The Lord sanctified him in his faith, and meekness, and showed him his glory.
Ant. Iustus * germinábit sicut lílium: et florébit in ætérnum ante Dóminum.
Psalmus 97 [12]
97:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * quia mirabília fecit.
97:1 Salvávit sibi déxtera eius: * et brácchium sanctum eius.
97:2 Notum fecit Dóminus salutáre suum: * in conspéctu géntium revelávit iustítiam suam.
97:3 Recordátus est misericórdiæ suæ, * et veritátis suæ dómui Israël.
97:3 Vidérunt omnes términi terræ * salutáre Dei nostri.
97:4 Iubiláte Deo, omnis terra: * cantáte, et exsultáte, et psállite.
97:5 Psállite Dómino in cíthara, in cíthara et voce psalmi: * in tubis ductílibus, et voce tubæ córneæ.
97:6 Iubiláte in conspéctu regis Dómini: * moveátur mare, et plenitúdo eius: orbis terrárum, et qui hábitant in eo.
97:8 Flúmina plaudent manu, simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini: * quóniam venit iudicáre terram.
97:9 Iudicábit orbem terrárum in iustítia, * et pópulos in æquitáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Iustus germinábit sicut lílium: et florébit in ætérnum ante Dóminum.
Ant. The just man * shall spring as the lily: and will flower forever before the Lord.
Salmo 97 [12]
97:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * porque ha hecho maravillas:
97:1 Su diestra le ha dado la victoria, * su santo brazo.
97:2 El Señor da a conocer su victoria, * revela a las naciones su justicia:
97:3 Se acordó de su misericordia * y su fidelidad en favor de la casa de Israel.
97:3 Los confines de la tierra han contemplado * la victoria de nuestro Dios.
97:4 Aclamad al Señor, tierra entera; * gritad, vitoread, tocad:
97:5 Tañed la cítara para el Señor, suenen los instrumentos: * con clarines y al son de trompetas,
97:6 Aclamad al Rey y Señor. * Retumbe el mar y cuanto contiene, la tierra y cuantos la habitan;
97:8 Aplaudan los ríos, aclamen los montes al Señor, * que llega para regir la tierra.
97:9 Regirá el orbe con justicia * y los pueblos con rectitud.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. The just man shall spring as the lily: and will flower forever before the Lord.
℣. Elégit eum Dóminus sacerdótem sibi.
℟. Ad sacrificándum ei hóstiam laudis.
℣. El Señor le eligió para sacerdote suyo.
℟. Para que le ofreciese sacrificio de alabanza.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Que nos auxilie la clemencia y misericordia de aquel que vive y reina con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 5
Gregórius Magnus, Románus, Gordiáni senatóris fílius, adoléscens philosophíæ óperam dedit; et prætório offício functus, patre mórtuo, sex monastéria in Sicília ædificávit, Romæ séptimum sancti Andréæ nómine in suis ǽdibus, prope basílicam sanctórum Ioánnis et Pauli ad Clivum Scauri, ubi Hilarióne ac Maximiáno magístris, monáchi vitam proféssus, póstea abbas fuit. Mox diáconus cardinális creátus, Constantinópolim a Pelágio Pontífice ad Tibérium Constantínum imperatórem legátus míttitur: apud quem memorábile étiam illud effécit, quod Eutýchium patriárcham, qui scrípserat contra veram ac tractábilem córporum resurrectiónem, ita convícit, ut eius librum imperátor in ignem iniíceret. Quare Eutýchius paulo post cum in morbum incídisset, instánte morte, pellem manus suæ tenébat, multis præséntibus, dicens: Confíteor quia omnes in hac carne resurgémus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum:
* Manus enim mea auxiliábitur ei.
℣. Nihil profíciet inimícus in eo, et fílius iniquitátis non nocébit ei.
℟. Manus enim mea auxiliábitur ei.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Dios Padre todopoderoso tenga piedad y misericordia de nosotros. Amén.

Lectura 5
Gregorio Magno, romano, hijo del senador Gordiano, durante su juventud estudió filosofía. Ejerció luego el cargo de pretor. Muerto su padre, fundó seis monasterios en Sicilia, y otro en Roma bajo el nombre de San Andrés, en su casa cerca de la Basílica de los santos Juan y Pablo, en la pendiente del Escauro. Hizo allí, bajo la dirección de Hilarión y Maximiano, profesión de monje, y llegó a ser Abad del mismo monasterio. Creado cardenal Diácono, el papa Pelagio le envió como legado a Tiberio, emperador de Constantinopla. Durante su estancia allí, su celo obtuvo un gran triunfo: convenció de error al patriarca Eutiquio, el cual había escrito contra la verdad y la demostrabilidad de la resurrección de los cuerpos, y su libro, por orden del emperador, fue arrojado a las llamas. Eutiquio, ya enfermo y cerca de la muerte, tocando la piel de su mano decía: “Confieso que todos resucitaremos en esta carne”.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Hallé a David mi siervo, le ungí con mi óleo sagrado:
* Mi mano le protegerá,
℣. Nada podrá adelantar contra él el enemigo, no podrá ofenderle más el hijo de la iniquidad.
℟. Mi mano le protegerá.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 6
Romam rédiens, Pelágio pestiléntia subláto, summo ómnium consénsu Póntifex elígitur: quem honórem ne accíperet, quámdiu pótuit, recusávit; nam aliéno vestítu in spelúnca delítuit: ubi deprehénsus indício ígnæa colúmnæ, ad sanctum Petrum consecrátur. In pontificátu multa successóribus doctrínæ ac sanctitátis exémpla relíquit. Peregrínos quotídie ad mensam adhibébat: in quibus et Ángelum, et Dóminum Angelórum peregríni fácie accépit. Páuperes et urbános et extérnos, quorum númerum descríptum habébat, benígne sustentábat. Cathólicam fidem multis locis labefactátam restítuit. Nam Donatístas in Africa, Ariános in Hispánia représsit: Agnoítas Alexandría eiécit. Pállium Syágrio Augustodunénsi epíscopo dare nóluit, nisi neóphytos hæréticos expélleret ex Gállia. Gothos hǽresim Ariánam relínquere coégit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Pósui adiutórium super poténtem, et exaltávi eléctum de plebe mea:
* Manus enim mea auxiliábitur ei.
℣. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum.
℟. Manus enim mea auxiliábitur ei.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Cristo nos conceda el gozo de la vida eterna. Amén.

Lectura 6
Volviendo a Roma, y muerto de la peste el papa Pelagio, fue elegido pontífice por unanimidad. Se negó a aceptar este honor; vestido con ropas ajenas, se ocultó en una cueva, mas una columna de fuego indicó el lugar de su retiro, y fue consagrado en San Pedro. En su pontificado dejó muchos ejemplos de sabiduría y de santidad. Cada día admitía peregrinos a su mesa, entre los cuales hospedó a un ángel y al Señor de los ángeles en forma de peregrino. Sustentaba a los pobres: a los de la ciudad y a los de fuera, y tenía una lista de los necesitados. Restableció la fe en muchos lugares: reprimió a los donatistas en África, a los arrianos en España, y a los agnoitas los arrojó de Alejandría. Se negó a conceder el palio a Siagrio, obispo de Autún, hasta que arrojase de la Galia a los herejes neófitos. Obligó a los godos a abandonar el arrianismo. Envió a Inglaterra a Agustín y otros monjes doctos y santos, y convirtió la isla a Jesucristo; fue llamado por San Beda, el Apóstol de Inglaterra. Reprimió la audacia de Juan, patriarca de Constantinopla, el cual se atribuía el título de Obispo de la Iglesia universal. Consiguió que el emperador Mauricio revocara su decreto prohibiendo se hiciesen monjes los que habían sido soldados.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Yo he prestado mi asistencia a un héroe, y he ensalzado a aquel que escogí de entre mi pueblo.
* A la verdad mi mano le ayudará.
℣. Hallé a David, siervo mío: le ungí con mi óleo sagrado.
℟. A la verdad mi mano le ayudará.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 7
Missis in Británniam doctis et sanctis viris Augustíno et áliis mónachis, ínsulam ad Iesu Christi fidem convértit, vere a Beda presbýtero Angliæ vocátus Apóstolus. Ioánnis patriárchæ Constantinopolitáni audáciam fregit, qui sibi universális Ecclésiæ epíscopi nomen arrogábat. Maurítium imperatórem, eos qui mílites fuíssent, mónachos fíeri prohibéntem, a senténtia detérruit. Ecclésiam ornávit sanctíssimis institútis et légibus. Apud sanctum Petrum coácta sýnodo, multa constítuit: in iis, Ut in Missa Kýrie eléison nóvies repeterétur: ut extra id tempus, quod continétur Septuagésima et Pascha, Alle­lúia dicerétur: ut adderétur in Cánone, Diésque nostros in tua pace dispónas. Litanías, Statiónes, et ecclesiásticum offícium auxit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Iste est, qui ante Deum magnas virtútes operátus est, et omnis terra doctrína eius repléta est:
* Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
℣. Iste est, qui contémpsit vitam mundi, et pervénit ad cæléstia regna.
℟. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Dios encienda en nuestros corazones el fuego de su amor. Amén.

Lectura 7
Volviendo a Roma, y muerto de la peste el papa Pelagio, fue elegido pontífice por unanimidad. Se negó a aceptar este honor; vestido con ropas ajenas, se ocultó en una cueva, mas una columna de fuego indicó el lugar de su retiro, y fue consagrado en San Pedro. En su pontificado dejó muchos ejemplos de sabiduría y de santidad. Cada día admitía peregrinos a su mesa, entre los cuales hospedó a un ángel y al Señor de los ángeles en forma de peregrino. Sustentaba a los pobres: a los de la ciudad y a los de fuera, y tenía una lista de los necesitados. Restableció la fe en muchos lugares: reprimió a los donatistas en África, a los arrianos en España, y a los agnoitas los arrojó de Alejandría. Se negó a conceder el palio a Siagrio, obispo de Autún, hasta que arrojase de la Galia a los herejes neófitos. Obligó a los godos a abandonar el arrianismo. Envió a Inglaterra a Agustín y otros monjes doctos y santos, y convirtió la isla a Jesucristo; fue llamado por San Beda, el Apóstol de Inglaterra. Reprimió la audacia de Juan, patriarca de Constantinopla, el cual se atribuía el título de Obispo de la Iglesia universal. Consiguió que el emperador Mauricio revocara su decreto prohibiendo se hiciesen monjes los que habían sido soldados. Ilustró la Iglesia con santísimas instituciones y leyes. En un concilio, en San Pedro, dio varias disposiciones: estableció que en la Misa se repitiera nueve veces el Kyrie eleison; que, fuera del tiempo que media entre Septuagésima y Pascua, se dijera: Aleluya; que se añadiera al Canon: “Dispón nuestros días en tu paz”. Aumentó las Letanías, el número de las Estaciones y el Oficio eclesiástico. Quiso que fuesen honrados como los cuatro Evangelios los cuatro concilios de Nicea, Constantinopla, Éfeso y Calcedonia. Ordenó que los obispos de Sicilia, que iban a Roma cada tres años, hicieran la visita cada cinco. Escribió muchos libros, y mientras los dictaba, afirma Pedro Diácono que varias veces vio al Espíritu Santo en forma de paloma ponerse sobre su cabeza. Admirable fue lo que dijo, hizo, escribió y decretó; y más admirable aún teniendo en cuenta que siempre estaba débil y enfermizo. Finalmente, tras haber hecho muchos milagros, fue llamado al cielo a los 13 años, 6 meses y 10 días de pontificado el día 12 de marzo, el cual celebran muy solemnemente los griegos, a causa de la insigne sabiduría y santidad de este Pontífice. Su cuerpo fue sepultado en la Basílica de San Pedro, cerca de la sacristía.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Este es el que ha realizado grandes obras ante Dios, y toda la tierra está llena de su doctrina.
* El mismo interceda por los pecados de todos los pueblos.
℣. Este es el que ha despreciado la vida del siglo, y ha llegado a los reinos celestes.
℟. El mismo interceda por los pecados de todos los pueblos.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.

Lectio 8
Quátuor concíliis, Nicǽno, Constantinopolitáno, Ephesíno, Chalcedonénsi, tamquam quátuor Evangéliis honórem habéri vóluit. Epíscopis Sicíliæ, qui ex antíqua ecclesiárum consuetúdine Romam síngulis triénniis conveniébant, quinto quoque anno semel veníre indúlsit. Multos libros confécit: quos cum dictáret, testátus est Petrus diáconus, se Spíritum Sanctum colúmbæ spécie in eius cápite sæpe vidísse. Admirabília sunt quæ dixit, fecit, scripsit, decrévit, præsértim infírma semper et ægra valetúdine. Qui dénique multis éditis miráculis, pontificátus anno décimo tértio, mense sexto, die décimo, quarto Idus Mártii, qui dies festus a Græcis étiam propter insígnem huius Pontíficis sapiéntiam ac sanctitátem præcípuo honóre celebrátur, ad cæléstem beatitúdinem evocátus est. Cuius corpus sepúltum est in basílica sancti Petri, prope Secretárium.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Iustum dedúxit Dóminus per vias rectas, † et osténdit illi regnum Dei, et dedit illi sciéntiam sanctórum;
* Honestávit illum in labóribus suis.
℣. Custodívit eum ab inimícis et a seductóribus tutávit illum.
℟. Honestávit illum in labóribus suis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Honestávit illum in labóribus suis.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición.

Lectura 8
Ilustró la Iglesia con santísimas instituciones y leyes. En un concilio, en San Pedro, dio varias disposiciones: estableció que en la Misa se repitiera nueve veces el Kyrie eleison; que, fuera del tiempo que media entre Septuagésima y Pascua, se dijera: Aleluya; que se añadiera al Canon: “Dispón nuestros días en tu paz”. Aumentó las Letanías, el número de las Estaciones y el Oficio eclesiástico. Quiso que fuesen honrados como los cuatro Evangelios los cuatro concilios de Nicea, Constantinopla, Éfeso y Calcedonia. Ordenó que los obispos de Sicilia, que iban a Roma cada tres años, hicieran la visita cada cinco. Escribió muchos libros, y mientras los dictaba, afirma Pedro Diácono que varias veces vio al Espíritu Santo en forma de paloma ponerse sobre su cabeza. Admirable fue lo que dijo, hizo, escribió y decretó; y más admirable aún teniendo en cuenta que siempre estaba débil y enfermizo. Finalmente, tras haber hecho muchos milagros, fue llamado al cielo a los 13 años, 6 meses y 10 días de pontificado el día 12 de marzo, el cual celebran muy solemnemente los griegos, a causa de la insigne sabiduría y santidad de este Pontífice. Su cuerpo fue sepultado en la Basílica de San Pedro, cerca de la sacristía.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. The Lord guided the just in right paths, and showed him the kingdom of God, and gave him the knowledge of the holy things,
* He made him honourable in his labours.
℣. She kept him safe from his enemies, and she defended him from seducers.
℟. He made him honourable in his labours.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. He made him honourable in his labours.
Nocturn III.
Ant. Duódecim * paupéribus ad mensam invitátis, † Angelum Dómini convívam tredécimum habére méruit.
Canticum Ecclesiasticæ [13]
Eccli 14:22;15:3-4;15:6
14:22 Beátus vir qui in sapiéntia morábitur, † et qui in iustítia sua meditábitur, * et in sensu cogitábit circumspectiónem Dei.
15:3 Cibábit illum pane vitæ et intelléctus, * et aqua sapiéntiæ salutáris potábit illum:
15:4 Et firmábitur in illo, et non flectétur: † et continébit illum, et non confundétur: * et exaltábit illum apud próximos suos.
15:6 Et nómine ætérno hæreditábit illum * Dóminus Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn III.
Ant. Duódecim * paupéribus ad mensam invitátis, † Angelum Dómini convívam tredécimum habére méruit.
Cántico del Eclesiástico [13]
Eccli 14:22;15:3-4;15:6
14:22 Bienaventurado el hombre que mora en la sabiduría, † y que medita su justicia, * y considera a Dios que ve todas las cosas.
15:3 Le alimentará con pan de vida y de inteligencia, * y le dará a beber el agua de la ciencia saludable:
15:4 Y será su sostén, y no será confundido: * sino que será ensalzado entre sus hermanos.
15:6 Y le dará en herencia un nombre eterno * el Señor nuestro Dios.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Canticum Ieremiæ [14]
Ier 17:7-8
17:7 Benedíctus vir qui confídit in Dómino, * et erit Dóminus fidúcia eius.
17:8 Et erit quasi lignum quod transplantátur super aquas, † quod ad humórem mittit radíces suas, * et non timébit cum vénerit æstus.
17:8 Et erit fólium eius víride, † et in témpore siccitátis non erit sollícitum, * nec aliquándo désinet fácere fructum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Cántico de Jeremías [14]
Jer 17:7-8
17:7 Bienaventurado el varón que tiene puesta en el Señor su confianza, * y cuya esperanza es el Señor.
17:8 Porque será como el árbol trasplantado junto a las corrientes de aguas, † que extiende a la humedad sus raíces, * y no temerá cuando venga el estío.
17:8 Y estarán verdes sus hojas, † y no le hará mella la sequía, * ni jamás dejará de producir fruto.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Canticum Ecclesiaticæ [15]
Eccli 31:8-11
31:8 Beátus vir, qui invéntus est sine mácula,† et qui post aurum non ábiit, * nec sperávit in pecúnia et thesáuris.
31:9 Quis est hic, et laudábimus eum? * fecit enim mirabília in vita sua.
31:10 Qui probátus est in illo, et perféctus est, * erit illi glória ætérna:
31:10 Qui pótuit tránsgredi, et non est transgréssus; * fácere mala, et non fecit.
31:11 Ideo stabilíta sunt bona illíus in Dómino, * et eleemósynas illíus enarrábit omnis ecclésia sanctórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Duódecim paupéribus ad mensam invitátis, † Angelum Dómini convívam tredécimum habére méruit.
Cántico del Eclesiástico [15]
Eccli 31:8-11
31:8 Bienaventurado el varón que es hallado sin culpa, † y que no anda tras del oro, * ni pone su esperanza en el dinero y en los tesoros.
31:9 ¿Quién es éste, que lo alabemos? * Porque ha hecho cosas admirables en su vida.
31:10 Él fue probado por medio del oro, y hallado perfecto, * tendrá gloria eterna.
31:10 Él podía pecar y no pecó, * hacer mal y no lo hizo.
31:11 Por eso sus bienes están asegurados en el Señor, * y celebrará sus limosnas toda la congregación de los santos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Duódecim paupéribus ad mensam invitátis, † Angelum Dómini convívam tredécimum habére méruit.
℣. Tu es sacérdos in ætérnum.
℟. Secúndum órdinem Melchísedech.
℣. Tú eres sacerdote sempiterno.
℟. Según el orden de Melquisedec.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. El Señor omnipotente y misericordioso desate las cadenas de nuestros pecados. Amén.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 16:13-19
In illo témpore: Venit Iesus in partes Cæsaréæ Philíppi, et interrogábat discípulos suos, dicens: Quem dicunt hómines esse Fílium hóminis? Et réliqua.

Homilía sancti Leónis Papæ
Sermo 2 in anniversario assumpt. suæ ante medium
Cum, sicut evangélica lectióne reserátum est, interrogásset Dóminus discípulos, quem ipsum (multis divérsa opinántibus) créderent; respondissétque beátus Petrus, dicens: Tu es Christus Fílius Dei vivi; Dóminus ait: Beátus es, Simon Bar-Iona, quia caro et sanguis non revelávit tibi, sed Pater meus, qui in cælis est: et ego dico tibi, quia tu es Petrus, et super hanc petram ædificábo Ecclésiam meam, et portæ ínferi non prævalébunt advérsus eam. Et tibi dabo claves regni cælórum: et quodcúmque ligáveris super terram, erit ligátum et in cælis: et quodcúmque sólveris super terram, erit solútum et in cælis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum: stolam glóriæ índuit eum,
* Et ad portas paradísi coronávit eum.
℣. Induit eum Dóminus lorícam fídei, et ornávit eum.
℟. Et ad portas paradísi coronávit eum.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que la lectura del Evangelio nos salve y nos proteja. Amén.

Lectura 9
Lectura del santo Evangelio según San Mateo
Mt 16:13-19
En aquel tiempo, viniendo Jesús a los términos de Cesárea de Filipo, preguntó a sus discípulos: ¿Quién dicen los hombres que es el Hijo del hombre? Y lo que sigue.

Homilía de San León, Papa.
Sermón 2º en el aniversario.
Cuando el Señor, tal como leemos en el Evangelio, preguntó a sus discípulos qué decían los hombres, en medio de sus diversas especulaciones, sobre el Hijo del Hombre, sería Pedro bendito quien contestó y dijo: Tú eres el Cristo, el Hijo del Dios viviente. Respondió Jesús: Bienaventurado eres, Simón, hijo de Jonás; porque no te lo reveló carne ni sangre, sino mi Padre que está en los cielos; y Yo también te digo que tú eres Pedro, y sobre esta roca edificaré mi Iglesia, y las puertas del infierno no prevalecerán contra ella; y te daré las llaves del reino de los cielos; y todo lo que ates en la tierra será atado en el cielo; y todo lo que desates en la tierra será desatado en el cielo. Pero la dispensación de la verdad se demora, y el bendito Pedro, perseverando en la fortaleza de la roca que ha recibido, no ha renunciado a la posición que asumió al frente de la Iglesia.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. El Señor le amó y le honró; le vistió con vestiduras de gloria,
* Y le coronó en el umbral del paraíso,
℣. Le cubrió el Señor con el yelmo de la fe, y le adornó.
℟. Y le coronó en el umbral del paraíso.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 10
Manet ergo disposítio veritátis, et beátus Petrus, in accépta fortitúdine petræ persevérans, suscépta Ecclésiæ gubernácula non relíquit. In univérsa namque Ecclésia, Tu es Christus Fílius Dei vivi, quotídie Petrus dicit; et omnis lingua, quæ confitétur Dóminum, magistério huius vocis imbúitur. Hæc fides diábolum vincit et captivórum eius víncula dissólvit. Hæc érutos mundo, ínserit cælo, et portæ ínferi advérsus eam prævalére non possunt. Tanta enim divínitus soliditáte muníta est, ut eam neque hærética umquam corrúmpere právitas, nec pagána potúerit superáre perfídia.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Sint lumbi vestri præcíncti, et lucérnæ ardéntes in mánibus vestris:
* Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
℣. Vigiláte ergo, quia nescítis qua hora Dóminus vester ventúrus sit.
℟. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que nos bendiga Aquél que vive y reina sin fin. Amén.

Lectura 10
Lectura del santo Evangelio según San Mateo
Mt 16:13-19
En aquel tiempo, viniendo Jesús a los términos de Cesárea de Filipo, preguntó a sus discípulos: ¿Quién dicen los hombres que es el Hijo del hombre? Y lo que sigue.

Homilía de San León, Papa.
Sermón 2º en el aniversario.
Cuando el Señor, tal como leemos en el Evangelio, preguntó a sus discípulos qué decían los hombres, en medio de sus diversas especulaciones, sobre el Hijo del Hombre, sería Pedro bendito quien contestó y dijo: Tú eres el Cristo, el Hijo del Dios viviente. Respondió Jesús: Bienaventurado eres, Simón, hijo de Jonás; porque no te lo reveló carne ni sangre, sino mi Padre que está en los cielos; y Yo también te digo que tú eres Pedro, y sobre esta roca edificaré mi Iglesia, y las puertas del infierno no prevalecerán contra ella; y te daré las llaves del reino de los cielos; y todo lo que ates en la tierra será atado en el cielo; y todo lo que desates en la tierra será desatado en el cielo. Pero la dispensación de la verdad se demora, y el bendito Pedro, perseverando en la fortaleza de la roca que ha recibido, no ha renunciado a la posición que asumió al frente de la Iglesia. En la Iglesia universal es como si Pedro todavía estuviera diciendo todos los días: Tú eres el Cristo, el Hijo del Dios viviente. Por cada lengua que confiesa al Señor se le enseña esa confesión por la enseñanza de Pedro. Esta es la Fe que vence al diablo y suelta las ataduras de sus prisioneros. Esta es la fe que hace libres a los hombres y los lleva al cielo, y las puertas del infierno son impotentes para prevalecer contra él. Esta es la roca que Dios fortificó con tales murallas de salvación, que el contagio de la herejía nunca podrá contagiarla, ni la idolatría y la incredulidad para vencerla. Celebramos la fiesta de hoy con una obediencia razonable, para que en mi persona humilde pueda ser honrado, el que sigue cuidando de todos los pastores y ovejas que se le han confiado, y que no pierde su dignidad, incluso en un sucesor indigno.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Ceñid vuestras cinturas, y tened en vuestras manos las luces ya encendidas:
* Sed semejantes a los criados que aguardan a su amo cuando vuelve de las bodas.
℣. Estad siempre prevenidos, porque ignoráis en qué hora vuestro Señor ha de venir.
℟. Sed semejantes a los criados que aguardan a su amo cuando vuelve de las bodas.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Cuius festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 11
His ítaque modis, dilectíssimi, rationábile obséquio celebrétur hodiérna festívitas: ut in persóna humilitátis meæ ille intelligátur, ille honorétur, in quo et ómnium pastórum sollicitúdo, cum commendatárum sibi óvium custódia persevérat, et cuius étiam dígnitas in indígno heréde non déficit. Cum ergo cohortatiónes nostras áuribus vestræ sanctitátis adhibémus, ipsum vobis, cuius vice fúngimur, loqui crédite: quia et illíus vos afféctu monémus, et non áliud vobis, quam quod dócuit, prædicámus; obsecrántes, ut succíncti lumbos mentis vestræ, castam et sóbriam vitam in Dei timóre ducátis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Iste sanctus digne in memóriam vértitur hóminum, qui ad gáudium tránsiit angelórum; † quóniam in hac peregrinatióne solo córpore constitútus, cogitatióne et aviditáte
* In illa ætérna pátria conversátus est.
℣. Vínculis carnis absolútus taléntum, sibi créditum Dómino suo duplicátum reportávit.
℟. In illa ætérna pátria conversátus est.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Interceda por nosotros ante el Señor, el Santo cuya fiesta celebramos. Amén.

Lectura 11
En la Iglesia universal es como si Pedro todavía estuviera diciendo todos los días: Tú eres el Cristo, el Hijo del Dios viviente. Por cada lengua que confiesa al Señor se le enseña esa confesión por la enseñanza de Pedro. Esta es la Fe que vence al diablo y suelta las ataduras de sus prisioneros. Esta es la fe que hace libres a los hombres y los lleva al cielo, y las puertas del infierno son impotentes para prevalecer contra él. Esta es la roca que Dios fortificó con tales murallas de salvación, que el contagio de la herejía nunca podrá contagiarla, ni la idolatría y la incredulidad para vencerla. Celebramos la fiesta de hoy con una obediencia razonable, para que en mi persona humilde pueda ser honrado, el que sigue cuidando de todos los pastores y ovejas que se le han confiado, y que no pierde su dignidad, incluso en un sucesor indigno. Cuando dirigimos nuestras exhortaciones a vuestros oídos piadosos, creed que le estáis oyendo hablar a través nuestro. Sí, es con su amor por vosotros con el que os advertimos. Y sólo predicamos lo que él enseñó, rogando como lo hizo él: Doblegad vuestra mente; sed sobrios; sed santos en toda forma de vida; pasad el tiempo de vuestra peregrinación aquí en el temor de Dios. Mis discípulos, vosotros sois para mí como lo fueron para él los discípulos de San Pablo, a saber: mi corona y mi alegría; si es así, que su fe permanezca, aún en toda humildad y santidad, como en los primeros tiempos del Evangelio. Porque aunque toda la Iglesia esparcida en todo el mundo debería abundar en todas las virtudes, conviene en especial a vosotros, entre todos, sobresalir en la piedad, fundados como estáis en la misma ciudadela de la Roca Apostólica, que no solo ha sido redimido con el resto de los hombres por nuestro Señor Jesucristo, sino que ha sido instruido por el bendito Apóstol Pedro mucho más que todos los demás.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. This a saint whose memory is deservedly preserved among men, who has passed into the joys of the angels; whose body alone was in this pilgrimage of life, in his thoughts and desires,
* His conversation was with that eternal country.
℣. Set free from the chains of the body, he rendered to the Lord double the talents which had been loaned to him.
℟. His conversation was with that eternal country.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 12
Coróna mea, sicut Apóstolus ait, et gáudium vos estis, si fides vestra, quæ ab inítio Evangélii in univérso mundo prædicáta est, in dilectióne et sanctitáte permánserit. Nam licet omnem Ecclésiam, quæ in toto est orbe terrárum, cunctis opórteat florére virtútibus; vos tamen præcípue inter céteros pópulos decet méritis pietátis excéllere, quos in ipsa apostólicæ petræ arce fundátos, et Dóminus noster Iesus Christus cum ómnibus redémit, et beátus Apóstolus Petrus præ ómnibus erudívit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Elégit te Dóminus sacerdótem sibi
* Ad sacrificándum ei hóstiam laudis.
℣. Ímmola Deo sacrifícium laudis, et redde Altíssimo vota tua.
℟. Ad sacrificándum ei hóstiam laudis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ad sacrificándum ei hóstiam laudis.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que el Rey de los ángeles nos agregue a los ciudadanos del cielo. Amén.

Lectura 12
Cuando dirigimos nuestras exhortaciones a vuestros oídos piadosos, creed que le estáis oyendo hablar a través nuestro. Sí, es con su amor por vosotros con el que os advertimos. Y sólo predicamos lo que él enseñó, rogando como lo hizo él: Doblegad vuestra mente; sed sobrios; sed santos en toda forma de vida; pasad el tiempo de vuestra peregrinación aquí en el temor de Dios. Mis discípulos, vosotros sois para mí como lo fueron para él los discípulos de San Pablo, a saber: mi corona y mi alegría; si es así, que su fe permanezca, aún en toda humildad y santidad, como en los primeros tiempos del Evangelio. Porque aunque toda la Iglesia esparcida en todo el mundo debería abundar en todas las virtudes, conviene en especial a vosotros, entre todos, sobresalir en la piedad, fundados como estáis en la misma ciudadela de la Roca Apostólica, que no solo ha sido redimido con el resto de los hombres por nuestro Señor Jesucristo, sino que ha sido instruido por el bendito Apóstol Pedro mucho más que todos los demás.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. The Lord has chosen you to be his priest
* To offer to him the sacrifice of praise.
℣. Offer to God the sacrifice of praise: and pay thy vows to the most High.
℟. To offer to him the sacrifice of praise.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. To offer to him the sacrifice of praise.


Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:

(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.

Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.

Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.

Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.


Te Deum
A ti, oh Dios, alabamos: * a ti, oh Señor, te confesamos.
A ti, Padre Eterno, * reconoce y venera toda la tierra;
A ti todos los Ángeles, * a ti los cielos y todas las Potestades;
A ti los Querubines y Serafines, * claman sin cesar:

(Reverencia) Santo, Santo, Santo * el Señor Dios de los ejércitos.

Llenos están los cielos y la tierra * de la Majestad de tu gloria.
A ti el glorioso coro * de los Apóstoles,
A ti la venerable muchedumbre * de los Profetas,
A ti alaba el numeroso ejército * de los Mártires.
A ti la Iglesia santa * confiesa por toda la redondez de la tierra:
Por Padre * de inmensa majestad;
Y que debe ser adorado * tu verdadero y único Hijo;
Y también el Espíritu Santo * consolador.
Tú, oh Cristo, * eres Rey de la gloria.
Tú, el Hijo sempiterno * del Padre.

Reverencia
Tú, para rescatarnos * te hiciste hombre, y no tuviste a menos encerrarte en el seno de una Virgen.

Tú, destruido el imperio de la muerte, * abriste a los fieles el reino de los cielos.
Tú estás sentado a la diestra de Dios, * en la gloria del Padre.
Y de allí creemos * que vendrás a juzgarnos.

El siguiente verso se dice de rodillas.
Por esto te suplicamos socorras a tus siervos, * a quienes con tu sangre preciosa redimiste.

Haz que en la eterna gloria * seamos del número de tus santos.
Salva, Señor, a tu pueblo, * y bendice a tu herencia.
Y gobiérnalos, * y ensálzalos para siempre.
Todos los días * te bendecimos.

Reverencia, como es costumbre
Y alabamos tu nombre en los siglos, * y en los siglos de los siglos.

Dígnate, Señor, conservarnos * sin pecado en este día.
Ten, Señor, piedad de nosotros; * sí, ten de nosotros piedad.
Descienda, Señor, tu misericordia sobre nosotros, * pues pusimos en ti nuestra esperanza.
En ti, Señor, esperaré: * nunca seré confundido.
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 16:13-19
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Venit Iesus in partes Cæsaréæ Philíppi, et interrogábat discípulos suos, dicens: Quem dicunt hómines esse Fílium hóminis? At illi dixérunt: Alii Ioánnem Baptístam, alii autem Elíam, alii vero Ieremíam aut unum ex prophétis. Dicit illis Iesus: Vos autem quem me esse dícitis? Respóndens Simon Petrus, dixit: Tu es Christus, Fílius Dei vivi. Respóndens autem Iesus, dixit ei: Beátus es, Simon Bar Iona: quia caro et sanguis non revelávit tibi, sed Pater meus, qui in cœlis est. Et ego dico tibi, quia tu es Petrus, et super hanc petram ædificábo Ecclésiam meam, et portæ ínferi non prævalébunt advérsus eam. Et tibi dabo claves regni cœlórum. Et quodcúmque ligáveris super terram, erit ligátum et in cœlis: et quodcúmque sólveris super terram, erit solútum et in cœlis.
℟. Amen

Te decet laus, te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.

Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Orémus.
Deus, qui ánimæ fámuli tui Gregórii ætérnæ beatitúdinis prǽmia contulísti: concéde propítius; ut, qui peccatórum nostrórum póndere prémimur, eius apud te précibus sublevémur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
℟. Glory be to you, O Lord.

℟. Amen

A ti se te debe la alabanza, a ti el himno y la gloria, Dios Padre, Hijo y Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
Oremos.
Oh Dios, que concediste al alma de tu siervo Gregorio el premio de la bienaventuranza eterna: concédenos propicio que, cuantos somos oprimidos por el peso de nuestros pecados, seamos auxiliados con sus preces delante de ti.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.

El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.

Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Laudes

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Psalmus 66 [0]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 66 [0]
66:2 El Señor tenga piedad y nos bendiga, * ilumine su rostro sobre nosotros;
66:3 Conozca la tierra tus caminos, * todos los pueblos tu salvación.
66:4 Oh Dios, que te alaben los pueblos, * que todos los pueblos te alaben.
66:5 Que canten de alegría las naciones, * porque riges el mundo con justicia, riges los pueblos con rectitud y gobiernas las naciones de la tierra.
66:6 Oh Dios, que te alaben los pueblos, que todos los pueblos te alaben. * La tierra ha dado su fruto,
66:7 Nos bendice el Señor nuestro Dios. Que Dios nos bendiga; * que le teman hasta los confines del orbe.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmi {Laudes:1 Psalmi, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Beátus Gregórius * in cáthedra Petri sublimátus, Vigilántis nomen factis implévit.
Psalmus 92 [1]
92:1 Dóminus regnávit, decórem indútus est: * indútus est Dóminus fortitúdinem, et præcínxit se.
92:1 Étenim firmávit orbem terræ, * qui non commovébitur.
92:2 Paráta sedes tua ex tunc: * a sǽculo tu es.
92:3 Elevavérunt flúmina, Dómine: * elevavérunt flúmina vocem suam.
92:3 Elevavérunt flúmina fluctus suos, * a vócibus aquárum multárum.
92:4 Mirábiles elatiónes maris: * mirábilis in altis Dóminus.
92:5 Testimónia tua credibília facta sunt nimis: * domum tuam decet sanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátus Gregórius in cáthedra Petri sublimátus, Vigilántis nomen factis implévit.
Salmos {Laudes:1 Salmos, antífonas del Propio de los Santos}
Ant. Beátus Gregórius * in cáthedra Petri sublimátus, Vigilántis nomen factis implévit.
Salmo 92 [1]
92:1 El Señor reina, vestido de majestad; * el Señor, vestido y ceñido de poder:
92:1 Así está firme el orbe * y no vacila.
92:2 Tu trono está firme desde siempre, * y Tú eres eterno.
92:3 Levantan los ríos, Señor, * levantan los ríos su voz,
92:3 Levantan los ríos su fragor; pero más que la voz de aguas caudalosas,
92:4 Más potente que el oleaje del mar, más potente en el cielo es el Señor.
92:5 Tus mandatos son fieles y seguros; * la santidad es el adorno de tu casa, Señor, por días sin término.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Beátus Gregórius in cáthedra Petri sublimátus, Vigilántis nomen factis implévit.
Ant. Pastor exímius * pastorális vitæ spécimen trádidit et régulam.
Psalmus 99 [2]
99:2 Iubiláte Deo, omnis terra: * servíte Dómino in lætítia.
99:2 Introíte in conspéctu eius, * in exsultatióne.
99:3 Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus: * ipse fecit nos, et non ipsi nos.
99:4 Pópulus eius, et oves páscuæ eius: * introíte portas eius in confessióne, átria eius in hymnis: confitémini illi.
99:5 Laudáte nomen eius: quóniam suávis est Dóminus, in ætérnum misericórdia eius, * et usque in generatiónem et generatiónem véritas eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Pastor exímius pastorális vitæ spécimen trádidit et régulam.
Ant. Pastor exímius * pastorális vitæ spécimen trádidit et régulam.
Salmo 99 [2]
99:2 Aclama al Señor, tierra entera, * servid al Señor con alegría,
99:2 Entrad en su presencia * con vítores.
99:3 Sabed que el Señor es Dios: * que Él nos hizo y somos suyos,
99:4 Su pueblo y ovejas de su rebaño. * Entrad por sus puertas con acción de gracias, por sus atrios con himnos, dándole gracias,
99:5 Y bendiciendo su nombre: «El Señor es bueno, su misericordia es eterna, * su fidelidad por todas las edades».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Pastor exímius pastorális vitæ spécimen trádidit et régulam.
Ant. Dum páginæ sacræ * mystéria pánderet, colúmba nive candídior appáruit.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adiútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui iurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dum páginæ sacræ mystéria pánderet, colúmba nive candídior appáruit.
Ant. Dum páginæ sacræ * mystéria pánderet, colúmba nive candídior appáruit.
Salmo 62 [3]
62:2 Oh Dios, Tú eres mi Dios, * por ti madrugo,
62:2 Mi alma está sedienta de ti; * mi carne tiene ansia de ti,
62:3 Como tierra reseca, agostada, sin agua. * ¡Cómo te contemplaba en el santuario viendo tu fuerza y tu gloria!
62:4 Tu gracia vale más que la vida, * te alabarán mis labios.
62:5 Toda mi vida te bendeciré * y alzaré las manos invocándote.
62:6 Me saciaré como de enjundia y de manteca, * y mis labios te alabarán jubilosos.
62:7 En el lecho me acuerdo de ti y velando medito en ti, * porque fuiste mi auxilio,
62:8 Y a la sombra de tus alas canto con júbilo; mi alma está unida a ti, * y tu diestra me sostiene.
62:10 Pero los que buscan mi perdición bajarán a lo profundo de la tierra; * serán entregados a la espada, y echados como pasto a las raposas.
62:12 Y el rey se alegrará con Dios, se felicitarán los que juran por su nombre, * cuando tapen la boca a los traidores.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dum páginæ sacræ mystéria pánderet, colúmba nive candídior appáruit.
Ant. Servi Dómini * benedícite Dóminum: servus vester Gregórius cælos ascéndit.
Canticum Trium Puerorum [4]
Dan 3:57-88,56
3:57 Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:58 Benedícite, Ángeli Dómini, Dómino: * benedícite, cæli, Dómino.
3:59 Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino: * benedícite, omnes virtútes Dómini, Dómino.
3:60 Benedícite, sol et luna, Dómino: * benedícite, stellæ cæli, Dómino.
3:61 Benedícite, omnis imber et ros, Dómino: * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino.
3:62 Benedícite, ignis et æstus, Dómino: * benedícite, frigus et æstus, Dómino.
3:63 Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino.
3:64 Benedícite, glácies et nives, Dómino: * benedícite, noctes et dies, Dómino.
3:65 Benedícite, lux et ténebræ, Dómino: * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.
3:66 Benedícat terra Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:67 Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.
3:68 Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino.
3:69 Benedícite, cete, et ómnia, quæ movéntur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.
3:70 Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino.
3:71 Benedícat Israël Dóminum: * laudet et superexáltet eum in sǽcula.
3:72 Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino.
3:73 Benedícite, spíritus, et ánimæ iustórum, Dómino: * benedícite, sancti, et húmiles corde, Dómino.
3:74 Benedícite, Ananía, Azaría, Mísaël, Dómino: * laudáte et superexaltáte eum in sǽcula.
3:75 (Fit reverentia:) Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu: * laudémus et superexaltémus eum in sǽcula.
3:56 Benedíctus es, Dómine, in firmaménto cæli: * et laudábilis, et gloriósus, et superexaltátus in sǽcula.
Ant. Servi Dómini benedícite Dóminum: servus vester Gregórius cælos ascéndit.
Ant. Servi Dómini * benedícite Dóminum: servus vester Gregórius cælos ascéndit.
Cántico de los tres jóvenes [4]
Dn 3:57-88;56
3:57 Criaturas todas del Señor, bendecid al Señor, * ensalzadlo con himnos por los siglos.
3:58 Ángeles del Señor, bendecid al Señor; * cielos, bendecid al Señor.
3:59 Aguas del espacio, bendecid al Señor; * ejércitos del Señor, bendecid al Señor.
3:60 Sol y luna, bendecid al Señor; * astros del cielo, bendecid al Señor.
3:61 Lluvia y rocío, bendecid al Señor; * vientos todos, bendecid al Señor.
3:62 Fuego y calor, bendecid al Señor; * fríos y heladas, bendecid al Señor.
3:63 Rocíos y nevadas, bendecid al Señor; * témpanos y hielos, bendecid al Señor.
3:64 Escarchas y nieves, bendecid al Señor; * noche y día, bendecid al Señor.
3:65 Luz y tinieblas, bendecid al Señor; * rayos y nubes, bendecid al Señor.
3:66 Bendiga la tierra al Señor, * ensálcelo con himnos por los siglos.
3:67 Montes y cumbres, bendecid al Señor; * cuanto germina en la tierra, bendiga al Señor.
3:68 Manantiales, bendecid al Señor; * mares y ríos, bendecid al Señor.
3:69 Cetáceos y peces, bendecid al Señor; * aves del cielo, bendecid al Señor.
3:70 Fieras y ganados, bendecid al Señor; * ensalzadlo con himnos por los siglos.
3:71 Hijos de los hombres, bendecid al Señor; * bendiga Israel al Señor.
3:72 Sacerdotes del Señor, bendecid al Señor; * siervos del Señor, bendecid al Señor.
3:73 Almas y espíritus justos, bendecid al Señor; * santos y humildes de corazón, bendecid al Señor.
3:74 Ananías, Azarías y Misael, bendecid al Señor, * ensalzadlo con himnos por los siglos.
3:75 (Reverencia) Bendigamos al Padre y al Hijo con el Espíritu Santo, * ensalcémoslo con himnos por los siglos.
3:56 Bendito el Señor en la bóveda del cielo, * alabado y glorioso y ensalzado por los siglos.
Ant. Servi Dómini benedícite Dóminum: servus vester Gregórius cælos ascéndit.
Ant. Gregórius, * monachórum spéculum, pater Urbis, orbis delíciæ.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli eius: * laudáte eum, omnes virtútes eius.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum eius:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes iúdices terræ.
148:12 Iúvenes, et vírgines: senes cum iunióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen eius solíus.
148:13 Conféssio eius super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis eius: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
Ant. Gregórius, * monachórum spéculum, pater Urbis, orbis delíciæ.
Salmo 148 [5]
148:1 Alabad al Señor en el cielo, * alabad al Señor en lo alto.
148:2 Alabadlo todos sus ángeles; * alabadlo todos sus ejércitos.
148:3 Alabadlo, sol y luna; * alabadlo, estrellas lucientes.
148:4 Alabadlo, espacios celestes * y aguas que cuelgan en el cielo.
148:5 Alaben el nombre del Señor, * porque Él lo mandó, y existieron.
148:6 Les dio consistencia perpetua * y una ley que no pasará.
148:7 Alabad al Señor en la tierra, * cetáceos y abismos del mar,
148:8 Rayos, granizo, nieve y bruma, viento huracanado * que cumple sus órdenes,
148:9 Montes y todas las sierras, * árboles frutales y cedros,
148:10 Fieras y animales domésticos, * reptiles y pájaros que vuelan.
148:11 Reyes y pueblos del orbe, * príncipes y jefes del mundo,
148:12 Los jóvenes y también las doncellas, los viejos junto con los niños, alaben el nombre del Señor, * el único nombre sublime.
148:13 Su majestad sobre el cielo y la tierra; * Él acrece el vigor de su pueblo.
148:14 Alabanza de todos sus fieles, * de Israel, su pueblo escogido.
Psalmus 149 [6]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus eius in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen eius in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis iudícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis eius.
Salmo 149 [6]
149:1 Cantad al Señor un cántico nuevo, * resuene su alabanza en la asamblea de los fieles;
149:2 Que se alegre Israel por su Creador, * los hijos de Sión por su Rey.
149:3 Alabad su nombre con danzas, * cantadle con tambores y cítaras;
149:4 Porque el Señor ama a su pueblo * y adorna con la victoria a los humildes.
149:5 Que los fieles festejen su gloria * y canten jubilosos en filas:
149:6 Con vítores a Dios en la boca * y espadas de dos filos en las manos:
149:7 Para tomar venganza de los pueblos * y aplicar el castigo a las naciones,
149:8 Sujetando a los reyes con argollas, * a los nobles con esposas de hierro.
149:9 Ejecutar la sentencia dictada * es un honor para todos sus fieles.
Psalmus 150 [7]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Gregórius, monachórum spéculum, pater Urbis, orbis delíciæ.
Salmo 150 [7]
150:1 Alabad al Señor en su templo, * alabadlo en su fuerte firmamento.
150:2 Alabadlo por sus obras magníficas, * alabadlo por su inmensa grandeza.
150:3 Alabadlo tocando trompetas, * alabadlo con arpas y cítaras,
150:4 Alabadlo con tambores y danzas, * alabadlo con trompas y flautas,
150:5 Alabadlo con platillos sonoros, alabadlo con platillos vibrantes. * Todo ser que alienta alabe al Señor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Gregórius, monachórum spéculum, pater Urbis, orbis delíciæ.
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Proprio Sanctorum}
Eccl 50:1
Ecce sacérdos magnus, qui in vita sua suffúlsit domum, et in diébus suis corroborávit templum.
℟. Deo grátias.

℟.br. Amávit eum Dóminus, * Et ornávit eum.
℟. Amávit eum Dóminus, * Et ornávit eum.
℣. Stolam glóriæ índuit eum.
℟. Et ornávit eum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Amávit eum Dóminus, * Et ornávit eum.

Hymnus
Mella cor obdulcántia
Tua distíllant lábia:
Fragrántum vim arómatum
Tuum vincit elóquium.

Scriptúræ sacræ mýstica
Mire solvis ænígmata:
Theórica mystéria
Te docet ipsa Véritas.

Tu nactus apostólicam
Vicem simul et glóriam:
Nos solve culpæ néxibus,
Redde polórum sédibus.

O Póntifex egrégie,
Lux et decus Ecclésiæ,
Non sinas in perículis,
Quos tot mandátis ínstruis.

Sit Patri laus ingénito,
Sit decus Unigénito:
Sit utriúsque párili
Maiéstas summa Flámini.
Amen.

℣. Iustum dedúxit Dóminus per vias rectas.
℟. Et osténdit illi regnum Dei.
Chapter Responsory Hymn Verse {del Propio de los Santos}
Eccl 50:1
Ecce sacérdos magnus, qui in vita sua suffúlsit domum, et in diébus suis corroborávit templum.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. El Señor lo amó * Y lo enalteció.
℟. El Señor lo amó * Y lo enalteció.
℣. Lo vistió con un traje de honor.
℟. Y lo enalteció.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. El Señor lo amó * Y lo enalteció.

Himno
Mella cor obdulcántia
Tua distíllant lábia:
Fragrántum vim arómatum
Tuum vincit elóquium.

Scriptúræ sacræ mýstica
Mire solvis ænígmata:
Theórica mystéria
Te docet ipsa Véritas.

Tu nactus apostólicam
Vicem simul et glóriam:
Nos solve culpæ néxibus,
Redde polórum sédibus.

O Póntifex egrégie,
Lux et decus Ecclésiæ,
Non sinas in perículis,
Quos tot mandátis ínstruis.

Sit Patri laus ingénito,
Sit decus Unigénito:
Sit utriúsque párili
Majéstas summa Flámini.
Amen.

℣. El Señor condujo al justo por sendas llanas.
℟. Y le mostró el reino de Dios.
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. Gregórius, * respíciens Anglórum iúvenes, ait: Angélicam habent fáciem, et tales Angelórum in cælis decet esse consórtes.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Gregórius, respíciens Anglórum iúvenes, ait: Angélicam habent fáciem, et tales Angelórum in cælis decet esse consórtes.
Canticum Benedictus {Antífona del Propio de los Santos}
Ant. Gregórius, * respíciens Anglórum júvenes, ait: Angélicam habent fáciem, et tales Angelórum in cælis decet esse consórtes.
Cántico de Zacarías
Luc 1, 68-79
1:68 Bendito sea el Señor, Dios de Israel, porque ha visitado y redimido a su pueblo,
1:69 Suscitándonos una fuerza de salvación en la casa de David, su siervo,
1:70 Según lo había predicho desde antiguo por boca de sus santos profetas.
1:71 Es la salvación que nos libra de nuestros enemigos y de la mano de todos los que nos odian;
1:72 Realizando la misericordia que tuvo con nuestros padres, recordando su santa alianza
1:73 Y el juramento que juró a nuestro padre Abrahán.
1:74 Para concedernos que, libres de temor, arrancados de la mano de los enemigos, le sirvamos
1:75 Con santidad y justicia, en su presencia, todos nuestros días.
1:76 Y a ti, niño, te llamarán profeta del Altísimo, porque irás delante del Señor a preparar sus caminos,
1:77 Anunciando a su pueblo la salvación, el perdón de sus pecados
1:78 Por la entrañable misericordia de nuestro Dios, nos visitará el sol que nace de lo alto,
1:79 Para iluminar a los que viven en tinieblas y en sombra de muerte, para guiar nuestros pasos por el camino de la paz.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Gregórius, respíciens Anglórum júvenes, ait: Angélicam habent fáciem, et tales Angelórum in cælis decet esse consórtes.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui ánimæ fámuli tui Gregórii ætérnæ beatitúdinis prǽmia contulísti: concéde propítius; ut, qui peccatórum nostrórum póndere prémimur, eius apud te précibus sublevémur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Commemoratio: Feria Tertia infra Hebdomadam I in Quadragesima
Ant. Intrávit Iesus * in templum Dei, et eiciébat omnes vendéntes et eméntes: et mensas nummulariórum, et cáthedras vendéntium colúmbas evértit.

℣. Ángelis suis Deus mandávit de te.
℟. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis.

Orémus.
Réspice, Dómine, famíliam tuam, et præsta: ut apud te mens nostra tuo desidério fúlgeat, quæ se carnis maceratióne castígat.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que concediste al alma de tu siervo Gregorio el premio de la bienaventuranza eterna: concédenos propicio que, cuantos somos oprimidos por el peso de nuestros pecados, seamos auxiliados con sus preces delante de ti.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.

Conmemoración: Feria Tertia infra Hebdomadam I in Quadragesima
Ant. Entró Jesús * en el templo de Dios y se puso a echar a todos los comerciantes, volcando las mesas de los cambistas y los puestos de los que vendían palomas.

℣. Dios ha dado orden a sus ángeles.
℟. Para que te guarden en tus caminos.

Oremos.
Mira, Señor, a tu familia, y concédenos que nuestra alma resplandezca con el deseo de ti en el divino acatamiento, ya que se mortifica con la maceración del cuerpo.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
℣. Que el auxilio divino permanezca siempre con nosotros.
℟. Y con nuestros hermanos ausentes. Amén.

Ad Primam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Hymnus
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.

Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.

Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.

Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
Himno
Ya resplandece el lucero;
a Dios pidamos rendidos
que en el discurso del día
nos guarde de los malignos.

Refrene y temple la lengua,
no se oiga voz de litigios;
ponga guarda en nuestros ojos,
no entre por ellos el vicio.

El corazón, sin rencilla,
sea puro en lo más íntimo:
bebida y comida parcas
bajen a la carne el brio.

Para que, acabado el día,
turnando la noche en giro,
por la abstinencia del mundo
cantemos la gloria a Él mismo.

Sea a Dios Padre la gloria,
y a su Unigénito Hijo,
con el Espíritu Santo,
ahora y por todos los siglos.
Amen.
Psalmi {Laudes:1 Salmos, antífonas ex Proprio Sanctorum}
Ant. Beátus Gregórius * in cáthedra Petri sublimátus, Vigilántis nomen factis implévit.
Psalmus 7 [1]
7:2 Dómine, Deus meus, in te sperávi: * salvum me fac ex ómnibus persequéntibus me, et líbera me.
7:3 Nequándo rápiat ut leo ánimam meam, * dum non est qui rédimat, neque qui salvum fáciat.
7:4 Dómine, Deus meus, si feci istud, * si est iníquitas in mánibus meis:
7:5 Si réddidi retribuéntibus mihi mala, * décidam mérito ab inimícis meis inánis.
7:6 Persequátur inimícus ánimam meam, et comprehéndat, et concúlcet in terra vitam meam, * et glóriam meam in púlverem dedúcat.
7:7 Exsúrge, Dómine, in ira tua: * et exaltáre in fínibus inimicórum meórum.
7:7 Et exsúrge, Dómine, Deus meus, in præcépto quod mandásti: * et synagóga populórum circúmdabit te.
7:8 Et propter hanc in altum regrédere: * Dóminus iúdicat pópulos.
7:9 Iúdica me, Dómine, secúndum iustítiam meam, * et secúndum innocéntiam meam super me.
7:10 Consumétur nequítia peccatórum, et díriges iustum, * scrutans corda et renes, Deus.
7:11 Iustum adiutórium meum a Dómino, * qui salvos facit rectos corde.
7:12 Deus iudex iustus, fortis, et pátiens: * numquid iráscitur per síngulos dies?
7:13 Nisi convérsi fuéritis, gládium suum vibrábit: * arcum suum teténdit, et parávit illum.
7:14 Et in eo parávit vasa mortis: * sagíttas suas ardéntibus effécit.
7:15 Ecce, partúriit iniustítiam: * concépit dolórem, et péperit iniquitátem.
7:16 Lacum apéruit, et effódit eum: * et íncidit in fóveam quam fecit.
7:17 Convertétur dolor eius in caput eius: * et in vérticem ipsíus iníquitas eius descéndet.
7:18 Confitébor Dómino secúndum iustítiam eius: * et psallam nómini Dómini altíssimi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:1 Salmos, antífonas del Propio de los Santos}
Ant. Beátus Gregórius * in cáthedra Petri sublimátus, Vigilántis nomen factis implévit.
Salmo 7 [1]
7:2 Señor, Dios mío, a ti me acojo, * líbrame de mis perseguidores y sálvame,
7:3 Que no me atrapen como leones * y me desgarren sin remedio.
7:4 Señor, Dios mío: si soy culpable, * si hay crímenes en mis manos,
7:5 Si he causado daño a mi amigo, * si he protegido a un opresor injusto,
7:6 Que el enemigo me persiga y me alcance, que me pisotee vivo por tierra, * apretando mi vientre contra el polvo.
7:7 Levántate, Señor, con tu ira, * álzate contra el furor de mis adversarios,
7:7 Acude, Dios mío, a defenderme en el juicio que has convocado. * Que te rodee la asamblea de las naciones,
7:8 Y pon tu asiento en lo más alto de ella. * El Señor es Juez de los pueblos.
7:9 Júzgame, Señor, según mi justicia, * según la inocencia que hay en mí.
7:10 Cese la maldad de los culpables, y apoya Tú al inocente, * Tú que sondeas el corazón y las entrañas, Tú, el Dios justo.
7:11 Mi escudo es Dios, * que salva a los rectos de corazón.
7:12 Dios es un juez justo, * Dios amenaza cada día:
7:13 Si no se convierten, afilará su espada, * tensará el arco y apuntará.
7:14 Apunta sus armas mortíferas, * prepara sus flechas incendiarias.
7:15 Mirad: concibió el crimen, * está preñado de maldad, y da a luz el engaño.
7:16 Cavó y ahondó una fosa, * caiga en la fosa que hizo,
7:17 Recaiga su maldad sobre su cabeza, * baje su violencia sobre su cráneo.
7:18 Yo daré gracias al Señor por su justicia, * tañendo para el nombre del Señor altísimo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 8 [2]
8:2 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
8:2 Quóniam eleváta est magnificéntia tua, * super cælos.
8:3 Ex ore infántium et lacténtium perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.
8:4 Quóniam vidébo cælos tuos, ópera digitórum tuórum: * lunam et stellas, quæ tu fundásti.
8:5 Quid est homo quod memor es eius? * aut fílius hóminis, quóniam vísitas eum?
8:6 Minuísti eum paulo minus ab Ángelis, glória et honóre coronásti eum: * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.
8:8 Ómnia subiecísti sub pédibus eius, * oves et boves univérsas: ínsuper et pécora campi.
8:9 Vólucres cæli, et pisces maris, * qui perámbulant sémitas maris.
8:10 Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 8 [2]
8:2 ¡Oh Señor, soberano dueño nuestro, * cuán admirable es tu santo Nombre en toda la tierra!
8:2 Porque tu majestad se ve ensalzada * sobre los cielos.
8:3 De la boca de los niños y de los que están aún pendientes del pecho de sus madres, hiciste Tú salir perfecta alabanza, por razón de tus enemigos, * para destruir al enemigo y al vengativo.
8:4 Yo contemplo tus cielos, obra de tus dedos, * la luna y las estrellas que Tú creaste,
8:5 Y exclamo: ¿Qué es el hombre, para que Tú te acuerdes de él? * ¿O qué es el hijo del hombre, para que vengas a visitarlo?
8:6 Lo hiciste un poco inferior a los ángeles, lo coronaste de gloria y de honor, * y le has dado el mando sobre las obras de tus manos.
8:8 Todas ellas las pusiste a sus pies; * todas las ovejas y bueyes, y aun las bestias del campo;
8:9 Las aves del cielo, y los peces del mar * que hienden sus olas.
8:10 ¡Oh Señor, soberano dueño nuestro, * cuán admirable es tu Nombre en toda la redondez de la tierra!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 9(2-19) [3]
9:2 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: * narrábo ómnia mirabília tua.
9:3 Lætábor et exsultábo in te: * psallam nómini tuo, Altíssime.
9:4 In converténdo inimícum meum retrórsum: * infirmabúntur, et períbunt a fácie tua.
9:5 Quóniam fecísti iudícium meum et causam meam: * sedísti super thronum, qui iúdicas iustítiam.
9:6 Increpásti gentes, et périit ímpius: * nomen eórum delésti in ætérnum, et in sǽculum sǽculi.
9:7 Inimíci defecérunt frámeæ in finem: * et civitátes eórum destruxísti.
9:8 Périit memória eórum cum sónitu: * et Dóminus in ætérnum pérmanet.
9:9 Parávit in iudício thronum suum: * et ipse iudicábit orbem terræ in æquitáte, iudicábit pópulos in iustítia.
9:10 Et factus est Dóminus refúgium páuperi: * adiútor in opportunitátibus, in tribulatióne.
9:11 Et sperent in te qui novérunt nomen tuum: * quóniam non dereliquísti quæréntes te, Dómine.
9:12 Psállite Dómino, qui hábitat in Sion: * annuntiáte inter gentes stúdia eius:
9:13 Quóniam requírens sánguinem eórum recordátus est: * non est oblítus clamórem páuperum.
9:14 Miserére mei, Dómine: * vide humilitátem meam de inimícis meis.
9:15 Qui exáltas me de portis mortis, * ut annúntiem omnes laudatiónes tuas in portis fíliæ Sion.
9:16 Exsultábo in salutári tuo: * infíxæ sunt gentes in intéritu, quem fecérunt.
9:16 In láqueo isto, quem abscondérunt, * comprehénsus est pes eórum.
9:17 Cognoscétur Dóminus iudícia fáciens: * in opéribus mánuum suárum comprehénsus est peccátor.
9:18 Convertántur peccatóres in inférnum, * omnes gentes quæ obliviscúntur Deum.
9:19 Quóniam non in finem oblívio erit páuperis: * patiéntia páuperum non períbit in finem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátus Gregórius in cáthedra Petri sublimátus, Vigilántis nomen factis implévit.
Salmo 9(2-19) [3]
9:2 A ti, ¡oh Señor!, tributaré gracias con todo mi corazón; * contaré todas tus maravillas.
9:3 Me alegraré en ti y saltaré de gozo; * cantaré himnos a tu Nombre, ¡oh Dios altísimo!
9:4 Porque Tú pusiste en fuga a mis enemigos; * y quedarán debilitados, y perecerán delante de ti.
9:5 Pues Tú me has hecho justicia, y has tomado la defensa de mi causa; * te has sentado sobre el trono, Tú que juzgas según justicia.
9:6 Has reprendido a las naciones, y pereció el impío; * has borrado sus nombres para siempre por los siglos de los siglos.
9:7 Quedan embotadas para siempre las espadas del enemigo, * y has asolado sus ciudades.
9:8 Se desvaneció como el sonido su memoria. * Mas el Señor subsiste eternamente.
9:9 Él preparó su trono para ejercer el juicio; * y Él mismo es quien juzgará con rectitud la tierra; juzgará los pueblos con justicia.
9:10 El Señor se ha hecho el amparo del pobre; * socorriéndole oportunamente en la tribulación.
9:11 Confíen, pues, en ti, ¡oh Dios mío!, los que conocen y adoran tu Nombre; * porque jamás has desamparado, Señor, a los que a ti recurren.
9:12 Cantad himnos al Señor que tiene su morada en el monte santo de Sion; * anunciad entre las naciones sus proezas.
9:13 Porque vengando la sangre de sus siervos, ha hecho ver que se acuerda de ellos; * no ha echado en olvido el clamor de los pobres.
9:14 Apiádate, Señor, de mí; * mira el abatimiento a que me han reducido mis enemigos.
9:15 Tú que me sacas de las puertas de la muerte, * para que publique todas tus alabanzas en las puertas de la hija de Sion.
9:16 Manifestaré mi júbilo por haberme salvado Tú; * las gentes que me perseguían han quedado sumidas en la perdición que habían preparado contra mí.
9:16 En el lazo mismo que me tenían ocultamente armado * ha quedado preso su pie.
9:17 Así se reconocerá que el Señor hace justicia; * al ver que el pecador ha quedado preso en las obras y lazos de sus propias manos.
9:18 Serán arrojados al infierno los pecadores * y todas esas gentes que viven olvidadas de Dios.
9:19 Que no estará para siempre olvidado el pobre; * ni quedará para siempre frustrada la paciencia de los humildes.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Beátus Gregórius in cáthedra Petri sublimátus, Vigilántis nomen factis implévit.
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.

℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
Capitulum Versus {del Salterio del día correspondiente}
1 Tim 1:17
Al Rey de los siglos, inmortal e invisible, al único Dios, honor y gloria por los siglos de los siglos. Amén.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Levántate, Cristo, y ayúdanos.
℟. Y líbranos por tu nombre.
Orationes
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.

℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oraciones
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.

℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Señor, Dios omnipotente, que nos has concedido llegar al principio de este día: sálvanos hoy con tu virtud; para que en este día no caigamos en ningún pecado; sino que nuestras palabras, pensamientos y obras se dirijan siempre al cumplimiento de vuestra santa ley.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
Deinde in Choro legitur Martyrologium, quod laudabiliter fit etiam extra Chorum.

Martyrologium (anticip.)
Tértio Idus Mártii Luna séptima Anno Dómini 2019

Córdubæ, in Hispánia, sanctórum Mártyrum Ruderíci Presbýteri, et Salomónis.
Nicomedíæ natális sanctórum Mártyrum Macedónii, Patríciæ uxóris, et Modéstæ fíliæ.
Nicǽæ, in Bithýnia, sanctórum Mártyrum Theusétæ, eiúsque fílii Horris, Theodóræ, Nymphodóræ, Marci et Arábiæ; qui omnes pro Christo igni tráditi sunt.
Hermópoli, in Ægýpto, sancti Sabíni Mártyris, qui multa passus, tandem, proiéctus in flumen, martýrium consummávit.
In Pérside sanctæ Christínæ, Vírginis et Mártyris.
Apud Camerínum sancti Ansovíni, Epíscopi et Confessóris.
In Thebáide deposítio sanctæ Euphrásiæ Vírginis.
Constantinópoli Translátio sancti Nicéphori, Epíscopi eiúsdem urbis et Confessóris; cuius corpus e Proconnéso, Propóntidis ínsula, ubi ipse quarto Nonas Iúnii ob sanctárum Imáginum cultum exsul obíerat, Constantinópolim relátum est, atque a sancto illíus civitátis Epíscopo Methódio, honorífice in templo sanctórum Apostolórum sepúltum, hac ipsa recurrénte die, in qua olim idem Nicéphorus in exsílium fúerat deportátus.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.

℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Martyrologium (anticip.)
March 13th 2019, the 7th day of the Moon,

13 de marzo

Santa Eufrasia de Nicomedia, Virgen.
Santa Eufrasia, Virgen.
San Nicéforo, Patriarca de Constantinopla.
San Geraldo de Mayo, Abad.
San Ansovino, Obispo de Camerino.
Santos Rodrigo y Salomón, Mártires.
Beato Pedro II de Cava, Abad.
Beato Agnello o Ángelo de Pisa, Presbítero..
℣. Y en otras partes, otros muchos santos Mártires y Confesores, y santas Vírgenes.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Preciosa es a los ojos del Señor.
℟. La muerte de sus fieles.
Santa María y todos los santos intercedan por nosotros al Señor, para que merezcamos ser ayudados y salvados por Aquél que vive y reina por los siglos de los siglos.
℟. Amén.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.

Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Mira a tus siervos, Señor, mira a tus obras y guía a tus hijos.
℟. Baje a nosotros la gloria del Señor, nuestro Dios, y haga prósperas las obras de nuestras manos y dirige este mismo trabajo nuestro.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Oremos.
Dígnate, Señor Dios, Rey del cielo y de la tierra, dirigir y santificar, regir y gobernar hoy nuestros corazones, nuestros cuerpos, sentidos, palabras y actos en la observancia de tu ley, y en las obras de tus mandamientos, para que aquí y eternamente merezcamos con tu auxilio ser salvos y libres, Salvador del mundo.
Tú, que vives y reinas por los siglos de los siglos.
℟. Amén.

℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Señor todopoderoso ordene con su paz nuestros días y tareas. Amén.
Regula
Ex Régula Sancti Patri Nostri Benedícti. Caput 34: Si omnes æquáliter débeant necessária accípere

Sicut scriptum est: Dividebátur síngulis prout cuique opus erat. Ubi non dícimus ut personárum - quod absit - accéptio sit, sed infirmitátum considerátio; ubi qui minus índiget, agat Deo grátias et non contristétur, qui vero plus índiget, humiliétur pro infirmitáte, non extollátur pro misericórdia; et ita ómnia membra erunt in pace. Ante ómnia, ne murmuratiónis malum pro qualicúmque causa in áliquo qualicúmque verbo vel significatióne appáreat. Quod si deprehénsus fúerit, districtióri disciplínæ subdátur.

Extra Chorum etiam laudabiliter dicitur lectio ex S. Regulæ; secus dicitur Lectio brevis.

Lectio brevis {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 55:6
Quǽrite Dóminum dum inveníri potest: invocáte eum, dum prope est.

In fine:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Regula
De la Regla de Nuestro Padre San Benito. Capítulo 34: Si deben recibir todos igualmente

Hágase como está escrito: «Socorríase a los fieles a proporción de sus necesidades», u no por eso decimos que haya -ni Dios lo permita- acepción de personas, sino atención a miserias. Y así, el que necesita menos dé gracias a Dios y no se contriste por lo que a otro dan más, y el que necesita más humíllese por su miseria y no se engría porque con él usan de misericordia; y así todos vivirán pacíficos. Cuídese sobre todo de que por ningún motivo se barrunte la peste de murmuración ni por palabra ni por algún además, y si se averiguare que alguno delinque en esto, sea muy severamente castigado.

Lectura breve {del Salterio del Tiempo correspondiente}
Is 55:6
Buscad al Señor mientras se le encuentra, invocadlo mientras está cerca.


℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedicite.
℟. Deus.
Benedictio. Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, * et ad vitam perdúcat ætérnam.
Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen
Conclusión
℣. Nuestro auxilio es el nombre del Señor.
℟. Que hizo el cielo y la tierra.
℣. Bendecid.
℟. Oh Dios.
Bendición. El Señor nos bendiga, nos defienda de todo mal y nos lleve a la vida eterna. Y las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
Commemorátio defunctórum
℟.br. Commemorátio ómnium fratrum, familiárum Órdinis nostri, atque benefactórum nostrórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.

℣. A porta ínferi.
℟. Érue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

℣. Dómine exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.

secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Deus véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam: ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper vírgine intercedénte cum ómnibus sanctis tuis ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Commemoration of departed
℟.br. Conmemoración de todos nuestros hermanos, de parientes de nuestra Orden, y de nuestros benefactores.
℣. Descansed en paz.
℟. Amén

Salmo 129 [4]
129:1 Desde lo hondo a ti grito, Señor; * Señor, escucha mi voz;
129:2 Estén tus oídos atentos * a la voz de mi súplica.
129:3 Si llevas cuenta de los delitos, Señor, * ¿quién podrá resistir?
129:4 Pero de ti procede el perdón, * y así infundes respeto.
129:5 Mi alma espera en el Señor, * espera en su palabra;
129:6 Mi alma aguarda al Señor, * más que el centinela la aurora.
129:6 Aguarde Israel al Señor, * como el centinela la aurora;
129:7 Porque del Señor viene la misericordia, * la redención copiosa;
129:8 Y Él redimirá a Israel * de todos sus delitos.
℣. Dales, Señor, * el descanso eterno.
℟. Y brille para ellos * una luz perpetua.

℣. De las puertas del infierno.
℟. Libra, Señor, sus almas.
℣. Descansen en paz.
℟. Amén.

℣. Señor, escucha mi oración.
℟. Y llegue a ti mi clamor.

El segundo «Señor, escucha» no se dice.
Oremos.
¡Oh Dios, dispuesto al perdón y salvador de los hombres!; concédenos en tu bondad, por intercesión de Santa María, la Virgen, y de todos los santos, que nuestros hermanos, parientes y bienhechores, desaparecidos ya de este mundo, alcancen tu eterna bienaventuranza. Por nuestro Señor Jesucristo.
℟. Amén

℣. Dales, Señor, el descanso eterno.
℟. Brille para ellos una luz perpetua.
℣. Descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Tertiam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Hymnus
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Divino Espíritu Santo,
con Padre e Hijo Dios uno,
ven ahora a nuestro pecho
derramado en amor puro.

Boca, lengua, mente y alma
canten la alabanza, y juntos
estreche los corazones
de la caridad el nudo.

Hazlo así, Padre piísimo,
y al Padre igual Hijo único,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin número.
Amén.
Psalmi {Laudes:1 Salmos, antífonas ex Proprio Sanctorum}
Ant. Pastor exímius * pastorális vitæ spécimen trádidit et régulam.
Psalmus 119 [1]
119:1 Ad Dóminum cum tribulárer clamávi: * et exaudívit me.
119:2 Dómine, líbera ánimam meam a lábiis iníquis, * et a lingua dolósa.
119:3 Quid detur tibi, aut quid apponátur tibi * ad linguam dolósam?
119:4 Sagíttæ poténtis acútæ, * cum carbónibus desolatóriis.
119:5 Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est: habitávi cum habitántibus Cedar: * multum íncola fuit ánima mea.
119:7 Cum his, qui odérunt pacem, eram pacíficus: * cum loquébar illis, impugnábant me gratis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:1 Salmos, antífonas del Propio de los Santos}
Ant. Pastor exímius * pastorális vitæ spécimen trádidit et régulam.
Salmo 119 [1]
119:1 En mi aflicción llamé al Señor, * y Él me respondió.
119:2 Líbrame, Señor, de los labios mentirosos, * de la lengua traidora.
119:3 ¿Qué te va a dar o mandarte Dios, * lengua traidora?
119:4 Flechas de arquero, * afiladas con ascuas de retama.
119:5 ¡Ay de mí, desterrado en Masac, * acampado en Cadar!
119:7 Demasiado llevo viviendo con los que odian la paz; * cuando yo digo: «Paz», ellos dicen: «Guerra».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 120 [2]
120:1 Levávi óculos meos in montes, * unde véniet auxílium mihi.
120:2 Auxílium meum a Dómino, * qui fecit cælum et terram.
120:3 Non det in commotiónem pedem tuum: * neque dormítet qui custódit te.
120:4 Ecce, non dormitábit neque dórmiet, * qui custódit Israël.
120:5 Dóminus custódit te, Dóminus protéctio tua, * super manum déxteram tuam.
120:6 Per diem sol non uret te: * neque luna per noctem.
120:7 Dóminus custódit te ab omni malo: * custódiat ánimam tuam Dóminus.
120:8 Dóminus custódiat intróitum tuum, et éxitum tuum: * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 120 [2]
120:1 Levanto mis ojos a los montes: * ¿de dónde me vendrá el auxilio?
120:2 El auxilio me viene del Señor, * que hizo el cielo y la tierra.
120:3 No permitirá que resbale tu pie, * tu guardián no duerme;
120:4 No duerme ni reposa * el guardián de Israel.
120:5 El Señor te guarda a su sombra, * está a tu derecha;
120:6 De día el sol no te hará daño, * ni la luna de noche.
120:7 El Señor te guarda de todo mal, * Él guarda tu alma;
120:8 El Señor guarda tus entradas y salidas, * ahora y por siempre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 121 [3]
121:1 Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: * In domum Dómini íbimus.
121:2 Stantes erant pedes nostri, * in átriis tuis, Ierúsalem.
121:3 Ierúsalem, quæ ædificátur ut cívitas: * cuius participátio eius in idípsum.
121:4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini: * testimónium Israël ad confiténdum nómini Dómini.
121:5 Quia illic sedérunt sedes in iudício, * sedes super domum David.
121:6 Rogáte quæ ad pacem sunt Ierúsalem: * et abundántia diligéntibus te:
121:7 Fiat pax in virtúte tua: * et abundántia in túrribus tuis.
121:8 Propter fratres meos, et próximos meos, * loquébar pacem de te:
121:9 Propter domum Dómini, Dei nostri, * quæsívi bona tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Pastor exímius pastorális vitæ spécimen trádidit et régulam.
Salmo 121 [3]
121:1 ¡Qué alegría cuando me dijeron: * «Vamos a la casa del Señor»!
121:2 Ya están pisando nuestros pies * tus umbrales, Jerusalén.
121:3 Jerusalén está fundada * como ciudad bien compacta.
121:4 Allá suben las tribus, las tribus del Señor, * según la costumbre de Israel, a celebrar el nombre del Señor;
121:5 En ella están los tribunales de justicia, * en el palacio de David.
121:6 Desead la paz a Jerusalén: * «Vivan seguros los que te aman,
121:7 Haya paz dentro de tus muros, * seguridad en tus palacios».
121:8 Por mis hermanos y compañeros, * voy a decir: «La paz contigo».
121:9 Por la casa del Señor, nuestro Dios, * te deseo todo bien.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Pastor exímius pastorális vitæ spécimen trádidit et régulam.
Capitulum Versus {ex Proprio Sanctorum}
Eccl 50:1
Ecce sacérdos magnus, qui in vita sua suffúlsit domum, et in diébus suis corroborávit templum.
℟. Deo grátias.

℣. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum.
℟. Stolam glóriæ índuit eum.
Capitulum Versus {del Propio de los Santos}
Eccl 50:1
Ecce sacérdos magnus, qui in vita sua suffúlsit domum, et in diébus suis corroborávit templum.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. El Señor lo amó y lo enalteció.
℟. Lo vistió con un traje de honor.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui ánimæ fámuli tui Gregórii ætérnæ beatitúdinis prǽmia contulísti: concéde propítius; ut, qui peccatórum nostrórum póndere prémimur, eius apud te précibus sublevémur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que concediste al alma de tu siervo Gregorio el premio de la bienaventuranza eterna: concédenos propicio que, cuantos somos oprimidos por el peso de nuestros pecados, seamos auxiliados con sus preces delante de ti.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Sextam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Hymnus
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane ínstruis,
Et ígnibus merídiem:

Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Rector sabio, Dios potente,
que en todo pones concierto ;
alumbras por la mañana,
y al mediodía das fuego:

Apaga el calor nocivo,
estingue llamas de pleitos;
paz al corazon sincera
confiere, y salud al cuerpo.

Hazlo así, Padre piísimo,
y al Padre igual Unigénito,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin término.
Amén.
Psalmi {Laudes:1 Salmos, antífonas ex Proprio Sanctorum}
Ant. Dum páginæ sacræ * mystéria pánderet, colúmba nive candídior appáruit.
Psalmus 122 [1]
122:1 Ad te levávi óculos meos, * qui hábitas in cælis.
122:2 Ecce, sicut óculi servórum * in mánibus dominórum suórum,
122:2 Sicut óculi ancíllæ in mánibus dóminæ suæ: * ita óculi nostri ad Dóminum, Deum nostrum, donec misereátur nostri.
122:3 Miserére nostri, Dómine, miserére nostri: * quia multum repléti sumus despectióne:
122:4 Quia multum repléta est ánima nostra: * oppróbrium abundántibus, et despéctio supérbis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:1 Salmos, antífonas del Propio de los Santos}
Ant. Dum páginæ sacræ * mystéria pánderet, colúmba nive candídior appáruit.
Salmo 122 [1]
122:1 A ti levanto mis ojos, * a ti que habitas en el cielo.
122:2 Como están los ojos de los esclavos fijos * en las manos de sus señores,
122:2 Como están los ojos de la esclava fijos en las manos de su señora, * así están nuestros ojos en el Señor, Dios nuestro, esperando su misericordia.
122:3 Misericordia, Señor, misericordia, * que estamos saciados de desprecios;
122:4 Nuestra alma está saciada * del sarcasmo de los satisfechos, del desprecio de los orgullosos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 123 [2]
123:1 Nisi quia Dóminus erat in nobis, dicat nunc Israël: * nisi quia Dóminus erat in nobis,
123:2 Cum exsúrgerent hómines in nos, * forte vivos deglutíssent nos:
123:3 Cum irascerétur furor eórum in nos, * fórsitan aqua absorbuísset nos.
123:5 Torréntem pertransívit ánima nostra: * fórsitan pertransísset ánima nostra aquam intolerábilem.
123:6 Benedíctus Dóminus * qui non dedit nos in captiónem déntibus eórum.
123:7 Ánima nostra sicut passer erépta est * de láqueo venántium:
123:7 Láqueus contrítus est, * et nos liberáti sumus.
123:8 Adiutórium nostrum in nómine Dómini, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 123 [2]
123:1 Si el Señor no hubiera estado de nuestra parte -que lo diga Israel-, * si el Señor no hubiera estado de nuestra parte,
123:2 Cuando nos asaltaban los hombres, * nos habrían tragado vivos:
123:3 Tanto ardía su ira contra nosotros. * Nos habrían arrollado las aguas,
123:5 Llegándonos el torrente hasta el cuello; * nos habrían llegado hasta el cuello las aguas espumantes.
123:6 Bendito el Señor, * que no nos entregó en presa a sus dientes;
123:7 Hemos salvado la vida como un pájaro * de la trampa del cazador:
123:7 La trampa se rompió * y escapamos.
123:8 Nuestro auxilio es el nombre del Señor, * que hizo el cielo y la tierra.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 124 [3]
124:1 Qui confídunt in Dómino, sicut mons Sion: * non commovébitur in ætérnum, qui hábitat in Ierúsalem.
124:2 Montes in circúitu eius: * et Dóminus in circúitu pópuli sui, ex hoc nunc et usque in sǽculum.
124:3 Quia non relínquet Dóminus virgam peccatórum super sortem iustórum: * ut non exténdant iusti ad iniquitátem manus suas.
124:4 Bénefac, Dómine, bonis, * et rectis corde.
124:5 Declinántes autem in obligatiónes addúcet Dóminus cum operántibus iniquitátem: * pax super Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dum páginæ sacræ mystéria pánderet, colúmba nive candídior appáruit.
Salmo 124 [3]
124:1 Los que confían en el Señor son como el monte Sión: * no tiembla, está asentado para siempre.
124:2 Jerusalén está rodeada de montañas, * y el Señor rodea a su pueblo ahora y por siempre.
124:3 No pesará el cetro de los malvados sobre el lote de los justos, * no sea que los justos extiendan su mano a la maldad.
124:4 Señor, concede bienes a los buenos, * a los sinceros de corazón;
124:5 Y a los que se desvían por sendas tortuosas, que los rechace el Señor con los malhechores. * ¡Paz a Israel!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dum páginæ sacræ mystéria pánderet, colúmba nive candídior appáruit.
Capitulum Versus {ex Proprio Sanctorum}
Eccl 47:11-12
Stare fecit cantóres contra altáre, et in sono eórum dulces fecit modos. Et dedit in celebratiónibus decus, et ornávit témpora usque ad consummatiónem vitæ.
℟. Deo grátias.

℣. Elégit eum Dóminus sacerdótem sibi.
℟. Ad sacrificándum ei hóstiam laudis.
Capitulum Versus {del Propio de los Santos}
Eccl 47:11-12
Stare fecit cantóres contra altáre, et in sono eórum dulces fecit modos. Et dedit in celebratiónibus decus, et ornávit témpora usque ad consummatiónem vitæ.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. El Señor lo eligió sacerdote.
℟. Para ofrecerle un sacrificio de alabanza.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui ánimæ fámuli tui Gregórii ætérnæ beatitúdinis prǽmia contulísti: concéde propítius; ut, qui peccatórum nostrórum póndere prémimur, eius apud te précibus sublevémur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que concediste al alma de tu siervo Gregorio el premio de la bienaventuranza eterna: concédenos propicio que, cuantos somos oprimidos por el peso de nuestros pecados, seamos auxiliados con sus preces delante de ti.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Nonam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Hymnus
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:

Largíre clarum véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
¡Oh Dios! firmeza del mundo,
permaneciendo inmovible
para señalar los tiempos
haces que los astros giren.

Danos la luz por la tarde,
que nunca la vida espire;
mas premio de muerte santa
tu gloria nos vivifique.

Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo, su imágen sublime,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin límites.
Amén.
Psalmi {Laudes:1 Salmos, antífonas ex Proprio Sanctorum}
Ant. Gregórius, * monachórum spéculum, pater Urbis, orbis delíciæ.
Psalmus 125 [1]
125:1 In converténdo Dóminus captivitátem Sion: * facti sumus sicut consoláti:
125:2 Tunc replétum est gáudio os nostrum: * et lingua nostra exsultatióne.
125:2 Tunc dicent inter gentes: * Magnificávit Dóminus fácere cum eis.
125:3 Magnificávit Dóminus fácere nobíscum: * facti sumus lætántes.
125:4 Convérte, Dómine, captivitátem nostram, * sicut torrens in Austro.
125:5 Qui séminant in lácrimis, * in exsultatióne metent.
125:6 Eúntes ibant et flebant, * mitténtes sémina sua.
125:6 Veniéntes autem vénient cum exsultatióne, * portántes manípulos suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:1 Salmos, antífonas del Propio de los Santos}
Ant. Gregórius, * monachórum spéculum, pater Urbis, orbis delíciæ.
Salmo 125 [1]
125:1 Cuando el Señor cambió la suerte de Sión, * nos parecía soñar:
125:2 La boca se nos llenaba de risas, * la lengua de cantares.
125:2 Hasta los gentiles decían: * «El Señor ha estado grande con ellos».
125:3 El Señor ha estado grande con nosotros, * y estamos alegres.
125:4 Que el Señor cambie nuestra suerte * como los torrentes del Negueb.
125:5 Los que sembraban con lágrimas * cosechan entre cantares.
125:6 Al ir, iba llorando, * llevando la semilla;
125:7 Al volver, vuelve cantando, * trayendo sus gavillas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 126 [2]
126:1 Nisi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.
126:1 Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * frustra vígilat qui custódit eam.
126:2 Vanum est vobis ante lucem súrgere: * súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.
126:3 Cum déderit diléctis suis somnum: * ecce heréditas Dómini fílii: merces, fructus ventris.
126:4 Sicut sagíttæ in manu poténtis: * ita fílii excussórum.
126:5 Beátus vir, qui implévit desidérium suum ex ipsis: * non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 126 [2]
126:1 Si el Señor no construye la casa, * en vano se cansan los albañiles;
126:1 Si el Señor no guarda la ciudad, * en vano vigilan los centinelas.
126:2 Es inútil que madruguéis, * que veléis hasta muy tarde, que comáis el pan de vuestros sudores:
126:3 ¡Dios lo da a sus amigos mientras duermen! * La herencia que da el Señor son los hijos; su salario, el fruto del vientre:
126:4 Son saetas en mano de un guerrero * los hijos de la juventud.
126:5 Dichoso el hombre que llena con ellas su aljaba: * no quedará derrotado cuando litigue con su adversario en la plaza.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 127 [3]
127:1 Beáti, omnes, qui timent Dóminum, * qui ámbulant in viis eius.
127:2 Labóres mánuum tuárum quia manducábis: * beátus es, et bene tibi erit.
127:3 Uxor tua sicut vitis abúndans, * in latéribus domus tuæ.
127:3 Fílii tui sicut novéllæ olivárum, * in circúitu mensæ tuæ.
127:4 Ecce, sic benedicétur homo, * qui timet Dóminum.
127:5 Benedícat tibi Dóminus ex Sion: * et vídeas bona Ierúsalem ómnibus diébus vitæ tuæ.
127:6 Et vídeas fílios filiórum tuórum, * pacem super Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Gregórius, monachórum spéculum, pater Urbis, orbis delíciæ.
Salmo 127 [3]
127:1 Dichoso el que teme al Señor * y sigue sus caminos.
127:2 Comerás del fruto de tu trabajo, * serás dichoso, te irá bien;
127:3 Tu mujer, como parra fecunda, * en medio de tu casa;
127:3 Tus hijos, como renuevos de olivo, * alrededor de tu mesa:
127:4 Ésta es la bendición del hombre * que teme al Señor.
127:5 Que el Señor te bendiga desde Sión, * que veas la prosperidad de Jerusalén todos los días de tu vida;
127:6 Que veas a los hijos de tus hijos. * ¡Paz a Israel!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Gregórius, monachórum spéculum, pater Urbis, orbis delíciæ.
Capitulum Versus {ex Proprio Sanctorum}
Eccl 50:4-5
Curávit gentem suam, et liberávit eam a perditióne. Qui præváluit amplificáre civitátem, qui adéptus est glóriam in conversatióne gentis.
℟. Deo grátias.

℣. Tu es sacérdos in ætérnum.
℟. Secúndum órdinem Melchísedech.
Capitulum Versus {del Propio de los Santos}
Eccl 50:4-5
Curávit gentem suam, et liberávit eam a perditióne. Qui præváluit amplificáre civitátem, qui adéptus est glóriam in conversatióne gentis.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Tú eres sacerdote eterno.
℟. Según el rito de Melquisedec.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui ánimæ fámuli tui Gregórii ætérnæ beatitúdinis prǽmia contulísti: concéde propítius; ut, qui peccatórum nostrórum póndere prémimur, eius apud te précibus sublevémur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que concediste al alma de tu siervo Gregorio el premio de la bienaventuranza eterna: concédenos propicio que, cuantos somos oprimidos por el peso de nuestros pecados, seamos auxiliados con sus preces delante de ti.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Vesperas

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Psalmi {Psalmi, antiphonæ ex Proprio Sanctorum}
Ant. Beátus Gregórius * in cáthedra Petri sublimátus, Vigilántis nomen factis implévit.
Psalmus 109 [1]
109:1 Dixit Dóminus Dómino meo: * Sede a dextris meis:
109:1 Donec ponam inimícos tuos, * scabéllum pedum tuórum.
109:2 Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum.
109:3 Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum: * ex útero ante lucíferum génui te.
109:4 Iurávit Dóminus, et non pœnitébit eum: * Tu es sacérdos in ætérnum secúndum órdinem Melchísedech.
109:5 Dóminus a dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges.
109:6 Iudicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terra multórum.
109:7 De torrénte in via bibet: * proptérea exaltábit caput.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beátus Gregórius in cáthedra Petri sublimátus, Vigilántis nomen factis implévit.
Salmos {Salmos, antífonas del Propio de los Santos}
Ant. Beátus Gregórius * in cáthedra Petri sublimátus, Vigilántis nomen factis implévit.
Salmo 109 [1]
109:1 Oráculo del Señor a mi Señor: * «Siéntate a mi derecha,
109:1 Y haré de tus enemigos * estrado de tus pies».
109:2 Desde Sión extenderá el Señor el poder de tu cetro: * somete en la batalla a tus enemigos.
109:3 «Eres príncipe desde el día de tu nacimiento, entre esplendores sagrados; * yo mismo te engendré, como rocío, antes de la aurora».
109:4 El Señor lo ha jurado y no se arrepiente: * «Tú eres sacerdote eterno, según el rito de Melquisedec».
109:5 El Señor a tu derecha, el día de su ira, * quebrantará a los reyes.
109:6 Dará sentencia contra los pueblos, amontonará cadáveres, * quebrantará cráneos sobre la ancha tierra.
109:7 En su camino beberá del torrente, * por eso levantará la cabeza.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Beátus Gregórius in cáthedra Petri sublimátus, Vigilántis nomen factis implévit.
Ant. Pastor exímius * pastorális vitæ spécimen trádidit et régulam.
Psalmus 111 [2]
111:1 Beátus vir, qui timet Dóminum: * in mandátis eius volet nimis.
111:2 Potens in terra erit semen eius: * generátio rectórum benedicétur.
111:3 Glória, et divítiæ in domo eius: * et iustítia eius manet in sǽculum sǽculi.
111:4 Exórtum est in ténebris lumen rectis: * miséricors, et miserátor, et iustus.
111:5 Iucúndus homo qui miserétur et cómmodat, dispónet sermónes suos in iudício: * quia in ætérnum non commovébitur.
111:7 In memória ætérna erit iustus: * ab auditióne mala non timébit.
111:8 Parátum cor eius speráre in Dómino, confirmátum est cor eius: * non commovébitur donec despíciat inimícos suos.
111:9 Dispérsit, dedit paupéribus: iustítia eius manet in sǽculum sǽculi, * cornu eius exaltábitur in glória.
111:10 Peccátor vidébit, et irascétur, déntibus suis fremet et tabéscet: * desidérium peccatórum períbit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Pastor exímius pastorális vitæ spécimen trádidit et régulam.
Ant. Pastor exímius * pastorális vitæ spécimen trádidit et régulam.
Salmo 111 [2]
111:1 Dichoso quien teme al Señor * y ama de corazón sus mandatos.
111:2 Su linaje será poderoso en la tierra, * la descendencia del justo será bendita.
111:3 En su casa habrá riquezas y abundancia, * su caridad es constante, sin falta.
111:4 En las tinieblas brilla como una luz el que es justo, * clemente y compasivo.
111:5 Dichoso el que se apiada y presta, y administra rectamente sus asuntos. * El justo jamás vacilará,
111:7 Su recuerdo será perpetuo. * No temerá las malas noticias,
111:8 Su corazón está firme en el Señor. Su corazón está seguro, * sin temor, hasta que vea derrotados a sus enemigos.
111:9 Reparte limosna a los pobres; su caridad es constante, sin falta, * y alzará la frente con dignidad.
111:10 El malvado, al verlo, se irritará, rechinará los dientes hasta consumirse. * La ambición del malvado fracasará.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Pastor exímius pastorális vitæ spécimen trádidit et régulam.
Ant. Dum páginæ sacræ * mystéria pánderet, colúmba nive candídior appáruit.
Psalmus 112 [3]
112:1 Laudáte, púeri, Dóminum: * laudáte nomen Dómini.
112:2 (fit reverentia) Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
112:3 A solis ortu usque ad occásum, * laudábile nomen Dómini.
112:4 Excélsus super omnes gentes Dóminus, * et super cælos glória eius.
112:5 Quis sicut Dóminus, Deus noster, qui in altis hábitat, * et humília réspicit in cælo et in terra?
112:7 Súscitans a terra ínopem, * et de stércore érigens páuperem:
112:8 Ut cóllocet eum cum princípibus, * cum princípibus pópuli sui.
112:9 Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætántem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dum páginæ sacræ mystéria pánderet, colúmba nive candídior appáruit.
Ant. Dum páginæ sacræ * mystéria pánderet, colúmba nive candídior appáruit.
Salmo 112 [3]
112:1 Alabad, siervos del Señor, * alabad el nombre del Señor.
112:2 (reverencia) Bendito sea el nombre del Señor, * ahora y por siempre:
112:3 De la salida del sol hasta su ocaso, * alabado sea el nombre del Señor.
112:4 El Señor se eleva sobre todos los pueblos, * su gloria sobre los cielos.
112:5 ¿Quién como el Señor, Dios nuestro, que se eleva en su trono * y se abaja para mirar al cielo y a la tierra?
112:7 Levanta del polvo al desvalido, * alza de la basura al pobre,
112:8 Para sentarlo con los príncipes, * los príncipes de su pueblo;
112:9 A la estéril le da un puesto en la casa, * como madre feliz de hijos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dum páginæ sacræ mystéria pánderet, colúmba nive candídior appáruit.
Ant. Gregórius, * monachórum spéculum, pater Urbis, orbis delíciæ.
Psalmus 131 [4]
131:1 Meménto, Dómine, David, * et omnis mansuetúdinis eius:
131:2 Sicut iurávit Dómino, * votum vovit Deo Iacob:
131:3 Si introíero in tabernáculum domus meæ, * si ascéndero in lectum strati mei:
131:4 Si dédero somnum óculis meis, * et pálpebris meis dormitatiónem:
131:5 Et réquiem tempóribus meis: donec invéniam locum Dómino, * tabernáculum Deo Iacob.
131:6 Ecce, audívimus eam in Éphrata: * invénimus eam in campis silvæ.
131:7 Introíbimus in tabernáculum eius: * adorábimus in loco, ubi stetérunt pedes eius.
131:8 Surge, Dómine, in réquiem tuam, * tu et arca sanctificatiónis tuæ.
131:9 Sacerdótes tui induántur iustítiam: * et sancti tui exsúltent.
131:10 Propter David, servum tuum, * non avértas fáciem Christi tui.
131:11 Iurávit Dóminus David veritátem, et non frustrábitur eam: * De fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
131:12 Si custodíerint fílii tui testaméntum meum, * et testimónia mea hæc, quæ docébo eos:
131:12 Et fílii eórum usque in sǽculum, * sedébunt super sedem tuam.
131:13 Quóniam elégit Dóminus Sion: * elégit eam in habitatiónem sibi.
131:14 Hæc réquies mea in sǽculum sǽculi: * hic habitábo quóniam elégi eam.
131:15 Víduam eius benedícens benedícam: * páuperes eius saturábo pánibus.
131:16 Sacerdótes eius índuam salutári: * et sancti eius exsultatióne exsultábunt.
131:17 Illuc prodúcam cornu David, * parávi lucérnam Christo meo.
131:18 Inimícos eius índuam confusióne: * super ipsum autem efflorébit sanctificátio mea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Gregórius, monachórum spéculum, pater Urbis, orbis delíciæ.
Ant. Gregórius, * monachórum spéculum, pater Urbis, orbis delíciæ.
Salmo 131 [4]
131:1 Señor, tenle en cuenta a David * todos sus afanes:
131:2 Cómo juró al Señor * e hizo voto al Fuerte de Jacob:
131:3 «No entraré bajo el techo de mi casa, * no subiré al lecho de mi descanso,
131:4 No daré sueño a mis ojos, * ni reposo a mis párpados,
131:5 Hasta que encuentre un lugar para el Señor, * una morada para el Fuerte de Jacob».
131:6 Oímos que estaba en Efrata, * la encontramos en el Soto de Jaar:
131:7 Entremos en su morada, * postrémonos ante el estrado de sus pies.
131:8 Levántate, Señor, ven a tu mansión, * ven con el arca de tu poder:
131:9 Que tus sacerdotes se vistan de gala, * que tus fieles vitoreen.
131:10 Por amor a tu siervo David, * no niegues audiencia a tu Ungido.
131:11 El Señor ha jurado a David una promesa que no retractará: * «A uno de tu linaje pondré sobre tu trono.
131:12 Si tus hijos guardan mi alianza * y los mandatos que les enseño,
131:12 También sus hijos, por siempre, * se sentarán sobre tu trono».
131:13 Porque el Señor ha elegido a Sión, * ha deseado vivir en ella:
131:14 «Ésta es mi mansión por siempre, * aquí viviré, porque la deseo.
131:15 Bendeciré sus provisiones, * a sus pobres los saciaré de pan,
131:16 Vestiré a sus sacerdotes de gala, * y sus fieles aclamarán con vítores.
131:17 Haré germinar el vigor de David, * enciendo una lámpara para mi Ungido.
131:18 A sus enemigos los vestiré de ignominia, * sobre él brillará mi diadema».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Gregórius, monachórum spéculum, pater Urbis, orbis delíciæ.
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Proprio Sanctorum}
Eccl 50:1
Ecce sacérdos magnus, qui in vita sua suffúlsit domum, et in diébus suis corroborávit templum.
℟. Deo grátias.

℟.br. Elégit eum Dóminus * Sacerdótem sibi.
℟. Elégit eum Dóminus * Sacerdótem sibi.
℣. Ad sacrificándum ei hóstiam laudis.
℟. Sacerdótem sibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Elégit eum Dóminus * Sacerdótem sibi.

Hymnus
Anglórum iam Apóstolus,
Nunc Angelórum sócius,
Ut tunc, Gregóri, Géntibus,
Succúrre iam credéntibus.

Tu largas opum cópias,
Omnémque mundi glóriam
Spernis, ut inops ínopem
Iesum sequáris príncipem.

Vidétur egens náufragus,
Dum stipem petit Ángelus:
Tu munus iam post géminum
Prǽbes et vas argénteum.

Ex hoc te Christus témpore
Suæ præfert Ecclésiæ:
Sic Petri gradum pércipis,
Cuius et normam séqueris.

O Póntifex egrégie,
Lux et decus Ecclésiæ,
Non sinas in perículis,
Quos tot mandátis ínstruis.

Sit Patri laus ingénito,
Sit decus Unigénito,
Sit utriúsque párili
Maiéstas summa Flámini.
Amen.

℣. Iustum dedúxit Dóminus per vias rectas.
℟. Et osténdit illi regnum Dei.
Chapter Responsory Hymn Verse {del Propio de los Santos}
Eccl 50:1
Ecce sacérdos magnus, qui in vita sua suffúlsit domum, et in diébus suis corroborávit templum.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. El Señor lo eligió * Sacerdote.
℟. El Señor lo eligió * Sacerdote.
℣. Para ofrecerle un sacrificio de alabanza.
℟. Sacerdote.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. El Señor lo eligió * Sacerdote.

Himno
Of Angles once Apostle thou,
Companion of the angels now,
O Gregory, protect our race,
By faith in Christ restored to grace.

Earth’s wealth and riches though didst spurn,
And from its dazzling glory turn
To follow, needy, Christ the King,
Like him, too, lacking everything.

On outstretched hand though dost bestow
Two coins a silver dish when lo!
Neath shipwrecked sorry garb concealed,
A noble angel stands revealed.

Thenceforth Christ sets thee over his fold,
This teaching church to rule, This teaching place to hold;
To Peter’s honours thou art led,
For in his steps thou firm didst tread.

O Pontifex, high abovo all praise,
The Church’s light in thousand ways,
O leave us not in dangers sore,
Once taught and guided by thy lore.

All praise to God the Father be,
All praise, Eternal Son to Thee,
And equal glory, as is meet,
To God the Holy Paraclete.
Amen.

℣. El Señor condujo al justo por sendas llanas.
℟. Y le mostró el reino de Dios.
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio Sanctorum}
Ant. O Doctor óptime, * Ecclésiæ sanctæ lumen, beáte Gregóri, divínæ legis amátor, deprecáre pro nobis Fílium Dei.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. O Doctor óptime, Ecclésiæ sanctæ lumen, beáte Gregóri, divínæ legis amátor, deprecáre pro nobis Fílium Dei.
Canticum Magnificat {Antífona del Propio de los Santos}
Ant. ¡Oh doctor admirable, * luz de la Iglesia santa, bienaventurado Gregóri, fiel cumplidor de la Ley!, ruega por nosotros al Hijo de Dios.
Cántico de la B. Virgen María
Lc 1, 46-55
1:46 Proclama * mi alma la grandeza del Señor,
1:47 Se alegra mi espíritu * en Dios, mi salvador;
1:48 Porque ha mirado la humillación de su esclava. * Desde ahora me felicitarán todas las generaciones,
1:49 Porque el Poderoso ha hecho obras grandes por mí: * su nombre es santo,
1:50 Y su misericordia llega a sus fieles * de generación en generación.
1:51 Él hace proezas con su brazo: * dispersa a los soberbios de corazón,
1:52 Derriba del trono a los poderosos * y enaltece a los humildes,
1:53 A los hambrientos los colma de bienes * y a los ricos los despide vacíos.
1:54 Auxilia a Israel, su siervo, * acordándose de la misericordia,
1:55 Como lo había prometido a nuestros padres, * en favor de Abrahán y su descendencia por siempre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. ¡Oh doctor admirable, luz de la Iglesia santa, bienaventurado Gregóri, fiel cumplidor de la Ley!, ruega por nosotros al Hijo de Dios.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui ánimæ fámuli tui Gregórii ætérnæ beatitúdinis prǽmia contulísti: concéde propítius; ut, qui peccatórum nostrórum póndere prémimur, eius apud te précibus sublevémur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Commemoratio: Feria Tertia infra Hebdomadam I in Quadragesima
Ant. Scriptum est enim, * quia domus mea, domus oratiónis est cunctis géntibus: vos autem fecístis illam spelúncam latrónum: et erat cotídie docens in templo.

℣. Ángelis suis Deus mandávit de te.
℟. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis.

Orémus.
Ascéndant ad te, Dómine, preces nostræ: et ab Ecclésia tua cunctam repélle nequítiam.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio de los Santos}
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Oh Dios, que concediste al alma de tu siervo Gregorio el premio de la bienaventuranza eterna: concédenos propicio que, cuantos somos oprimidos por el peso de nuestros pecados, seamos auxiliados con sus preces delante de ti.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.

Conmemoración: Feria Tertia infra Hebdomadam I in Quadragesima
Ant. Escrito está: * Mi casa se llama casa de oración, pero vosotros la estáis convirtiendo en una cueva de bandidos. Y enseñaba todos los días en el templo.

℣. Dios ordenó a sus Ángeles.
℟. Que te guardasen en todos tus caminos.

Oremos.
Suba hasta ti, Señor, nuestra plegaria, y aparta de tu Iglesia todos los males.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.
℣. Que el auxilio divino permanezca siempre con nosotros.
℟. Y con nuestros hermanos ausentes. Amén.

Ad Completorium

Incipit
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens. Amen.
Rito de entrada
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Señor todopoderoso nos conceda una noche tranquila y una muerte santa. Amén.
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Lectura breve
1 Pe 5:8-9
Hermanos, sed sobrios, estad despiertos, porque vuestro enemigo el diablo, como león rugiente, ronda buscando a quién devorar. Resistidle firmes en la fe.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.

Examen conscientiæ vel Pater Noster totum secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Ioánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, beáto Patri nostro Benedícto, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Ioánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, beátum Patrem nostrum Benedíctum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
℣. Nuestro auxilio es el nombre del Señor.
℟. Que hizo el cielo y la tierra.

Examen de conciencia o Padre nuestro en silencio.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Yo, pecador, me confieso a Dios todopoderoso, a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los bienaventurados apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y a vosotros hermanos o a vos, Padre), que pequé gravemente con el pensamiento, palabra y obra se golpea el pecho tres veces, por mi culpa, por mi culpa, por mi grandísima culpa; por tanto, ruego a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los santos Apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y vosotros hermanos o a vos, Padre), que roguéis por mí a Dios, nuestro Señor.
Dios todopoderoso tenga misericordia de nosotros, perdone nuestros pecados, y nos lleve a la vida eterna. Amén.
El Señor todopoderoso, rico en misericordia, nos conceda la indulgencia, absolución y remisión de nuestros pecados. Amén.
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
℣. Conviértenos, ✙︎ oh Dios, Salvador nuestro.
℟. Cesa en tu rencor contra nosotros.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Te alabamos, Señor, Rey de eterna gloria.
Psalmus 4 [5]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 4 [5]
4:2 Escúchame cuando te invoco, Dios, defensor mío; * Tú que en el aprieto me diste anchura,
4:2 Ten piedad de mí * y escucha mi oración.
4:3 Y vosotros, ¿hasta cuándo ultrajaréis mi honor, * amaréis la falsedad y buscaréis el engaño?
4:4 Sabedlo: el Señor hizo milagros en mi favor, * y el Señor me escuchará cuando lo invoque.
4:5 Temblad y no pequéis, * reflexionad en el silencio de vuestro lecho;
4:6 Ofreced sacrificios legítimos y confiad en el Señor. * Hay muchos que dicen: «¿Quién nos hará ver la dicha,
4:7 Si la luz de tu rostro ha huido de nosotros?» * Pero Tú, Señor, has puesto en mi corazón más alegría
4:8 Que si abundara * en trigo y en vino.
4:9 En paz me acuesto * y en seguida me duermo,
4:10 Porque Tú sólo, Señor, * me haces vivir tranquilo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 90 [6]
90:1 Qui hábitat in adiutório Altíssimi, * in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis eius sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas eius: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 90 [6]
90:1 Tú que habitas al Amparo del Altísimo, * que vives a la sombra del Omnipotente,
90:2 Di al Señor: «Refugio mío, alcázar mío, * Dios mío, confío en Ti».
90:3 Él te librará de la red del cazador, * de la peste funesta.
90:4 Te cubrirá con sus plumas, * bajo sus alas te refugiarás:
90:5 Su brazo es escudo y armadura. * No temerás el espanto nocturno,
90:6 Ni la flecha que vuela de día, ni la peste que se desliza en las tinieblas, * ni la epidemia que devasta a mediodía.
90:7 Caerán a tu izquierda mil, diez mil a tu derecha; * a ti no te alcanzará.
90:8 Nada más mirar con tus ojos, * verás la paga de los malvados,
90:9 Porque hiciste del Señor tu refugio, * tomaste al Altísimo por defensa.
90:10 No se te acercará la desgracia, * ni la plaga llegará hasta tu tienda,
90:11 Porque a sus ángeles ha dado órdenes * para que te guarden en tus caminos;
90:12 Te llevarán en sus palmas, * para que tu pie no tropiece en la piedra;
90:13 Caminarás sobre áspides y víboras, * pisotearás leones y dragones.
90:14 «Se puso junto a mí: * lo libraré; lo protegeré porque conoce mi nombre,
90:15 Me invocará y lo escucharé. * Con él estaré en la tribulación, lo defenderé, lo glorificaré,
90:16 Lo saciaré de largos días * y le haré ver mi salvación».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 133 [7]
133:1 Ecce nunc benedícite Dóminum, * omnes servi Dómini:
133:1 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
133:2 In nóctibus extóllite manus vestras in sancta, * et benedícite Dóminum.
133:3 Benedícat te Dóminus ex Sion, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 133 [7]
133:1 Y ahora bendecid al Señor, * los siervos del Señor,
133:1 Los que pasáis la noche * en la casa del Señor:
133:2 Levantad las manos hacia el santuario * y bendecid al Señor.
133:3 El Señor te bendiga desde Sión, * el que hizo cielo y tierra.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Hymnus
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut sólita cleméntia
Sis præsul ad custódiam.

Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.

Præsta, Pater omnípotens,
Per Iesum Christum Dóminum,
Qui tecum in perpétuum
Regnat cum Sancto Spíritu.
Amen.
Himno
A Ti, Creador, pedimos,
antes que la luz acabe,
seas por tu gran clemencia
centinela que nos guarde.

Aleja los malos sueños,
y las nocturnas imágenes;
reprime a nuestro adversario,
que nuestros cuerpos no manche.

Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo al Padre semejante,
que reinas con el Espíritu,
por siglos interminables.
Amén
Capitulum Responsorium Versus
Ier 14:9
Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.

℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
Chapter Responsory Verse
Jer 14:9
Tú estás con nosotros, Señor; sobre nosotros se ha invocado tu nombre: no nos abandones, Señor Dios nuestro.
℟. Demos gracias a Dios.

℣. Guárdanos, Señor, como a las niñas de tus ojos.
℟. A la sombra de tus alas, escóndenos.
Oratio
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: Ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Visita, Señor, esta habitación: aleja de ella las insidias del enemigo; que tus ángeles santos habiten en ella y nos guarden en paz.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
Bendición. Que nos bendiga y nos guarde el Señor omnipotente y misericordioso, Padre, Hijo y Espíritu Santo.
℟. Amen.
Antiphona finalis B.M.V.
Ave, Regína cælórum,
Ave, Dómina Angelórum:
Salve radix, salve porta,
Ex qua mundo lux est orta:

Gaude, Virgo gloriósa,
Super omnes speciósa,
Vale, o valde decóra,
Et pro nobis Christum exóra.

℣. Dignáre me laudáre te, Virgo sacráta.
℟. Da mihi virtútem contra hostes tuos.
Orémus.
Concéde, miséricors Deus, fragilitáti nostræ præsídium; ut, qui sanctæ Dei Genetrícis memóriam ágimus; intercessiónis eius auxílio, a nostris iniquitátibus resurgámus. Per eúndem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Antífona final de la Bienaventurada Virgen María
Salve, Reina de los cielos
y Señora de los ángeles;
salve raíz, salve puerta
que dio paso a nuestra luz.

Alégrate, Virgen gloriosa,
entre todas la más bella;
salve, oh hermosa doncella,
ruega a Cristo por nosotros.

℣. Permíteme cantar tus alabanzas, Virgen santa.
℟. Hazme fuerte contra tus enemigos.
Oremos.
¡Oh Dios de misericordia!, concédenos tu ayuda, pues somos débiles, para que, al recordar a la santa Madre de Dios, seamos auxiliados por su intercesión y nos levantemos de nuestra maldad. Por el mismo Jesucristo nuestro Señor. Amén.
℣. Que el auxilio divino permanezca siempre con nosotros.
℟. Y con nuestros hermanos ausentes. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help